Hebban recensie
Charles Den Tex kiest zijn eigen weg
Peter Kram is privé-detective. Op zijn visitekaartje staat: Kram Consult met als motto: onafhankelijk, discreet, effectief. Voor alle vragen die u niet stelt. Kram heeft behoefte aan opdrachten en aan geld. Hij is een plezierige, chaotische dwangneuroot die telt. Tegels, stappen, wat er maar te tellen valt. Dat doet hij vanwege houvast en de garantie dat de wereld blijft zoals hij is. Zetter is een boef en hij is geld verschuldigd aan Kram. Maar Kram is niet van plan ook maar een cent te betalen. Dan kruist Miranda zijn pad. Ze is een vrouw die Kram meteen betovert. Macht! Miranda is op zoek naar een molecuul en heeft een opdracht voor Kram. Hoe kun je zoiets weigeren bij zoveel seksuele aantrekkingskracht?
Peter Kram is een wonderlijke hoofdpersoon. Niet bepaald macho, niet bepaald geordend en niet bepaald werkend volgens een vooropgezet plan. Nee, bij Peter Kram loopt veel niet zoals het moet lopen en dat levert chaos op.
Dit is het eerste boek van Den Tex dat ik lees. In het begin moest ik wennen aan zijn schrijfstijl. Niet bepaald doorsnee. Korte zinnen waarin veel gezegd wordt. De lezer mag invullen. Dat maakt concentratie op de tekst noodzakelijk. Niet even een stukje overslaan, Charles den Tex houdt je bij de les. De aantrekkingskracht tussen Kram en Miranda wordt broeierig beschreven en is op een bepaalde manier komisch. Kram heeft in haar nabijheid geen afweer of wapens. Wat rest zijn hormonen.
De schrijver heeft een eigen stijl met een experimentele zinsbouw en dito taalgebruik. Soms had ik er moeite mee, zeker in het begin, maar het levert ook mooie beelden op. De scène waarin Kram een conflict uitvecht met zijn demente vader is prachtig. Ik mocht Kram en zijn maatjes wel. Ze doen zich flinker voor dan ze zijn. Het verhaal is wonderlijk en soms ontstaat er een geweldige puinhoop. Dat levert hilarische momenten op.
Enkele kritiekpunten. Ik vond het boek niet altijd even spannend en soms had ik moeite met de structuur. Het is een boek voor en nu eens een keer heel iets anders. Charles Den Tex kiest zijn eigen weg. Onderscheidend.
Peter Kram is een wonderlijke hoofdpersoon. Niet bepaald macho, niet bepaald geordend en niet bepaald werkend volgens een vooropgezet plan. Nee, bij Peter Kram loopt veel niet zoals het moet lopen en dat levert chaos op.
Dit is het eerste boek van Den Tex dat ik lees. In het begin moest ik wennen aan zijn schrijfstijl. Niet bepaald doorsnee. Korte zinnen waarin veel gezegd wordt. De lezer mag invullen. Dat maakt concentratie op de tekst noodzakelijk. Niet even een stukje overslaan, Charles den Tex houdt je bij de les. De aantrekkingskracht tussen Kram en Miranda wordt broeierig beschreven en is op een bepaalde manier komisch. Kram heeft in haar nabijheid geen afweer of wapens. Wat rest zijn hormonen.
De schrijver heeft een eigen stijl met een experimentele zinsbouw en dito taalgebruik. Soms had ik er moeite mee, zeker in het begin, maar het levert ook mooie beelden op. De scène waarin Kram een conflict uitvecht met zijn demente vader is prachtig. Ik mocht Kram en zijn maatjes wel. Ze doen zich flinker voor dan ze zijn. Het verhaal is wonderlijk en soms ontstaat er een geweldige puinhoop. Dat levert hilarische momenten op.
Enkele kritiekpunten. Ik vond het boek niet altijd even spannend en soms had ik moeite met de structuur. Het is een boek voor en nu eens een keer heel iets anders. Charles Den Tex kiest zijn eigen weg. Onderscheidend.
1
Reageer op deze recensie