Een sympathiek boek

In De verre echo beschrijft Val McDermid de lotgevallen van vier jonge vrienden die op een donkere avond stuiten op een lijk van een plaatsgenoot, Rosie Duff. In de navolgende gebeurtenissen worden ze van getuigen tot verdachten. De misdaad wordt niet opgehelderd en de vier mannen kampen na 25 jaar nog met de gevolgen van hun ontdekking. Ik heb waardering voor Val McDermid als schrijfster. Ze heeft een aantal zeer spannende boeken geschreven. In dit boek laat ze wederom zien dat ze karakters kan schetsen. De vier vrienden komen qua personages overtuigend over. Ook laat ze zien hoe wantrouwen vriendschap op een negatieve manier kan beïnvloeden. Weird (een van de vrienden) met zijn godsdienstfanatisme is soms ronduit hilarisch.

Wat de plot betreft, dat vond ik minder goed in elkaar zitten. De onthulling van de moordenaar kwam niet als verrassing. Ook vond ik het verhaal op sommige momenten te breed uitgesponnen. Blijft overeind dat ik het een sympathiek boek vind over vriendschap, relaties, sporen uit het verleden en de kleingeestigheid van een dorpsgemeenschap.