Hebban recensie
Keurmerk
Die je niet ziet speelt zich af in Gotland, een Zweeds vakantie-eiland. Het is bijna zomer en Helena en Per geven een etentje voor vrienden.
Helena maakt de volgende dag in de vroege ochtend een wandeling met haar hond langs het strand. Ze keert niet terug en later blijkt dat ze met een bijl is vermoord. Ook de hond is dood, zijn kop is afgehakt. Ontzetting alom op het vreedzame en rustige vakantie-eiland.
Kort daarna wordt opnieuw een vermoorde vrouw gevonden. Is er een seriemoordenaar actief? Een zaak voor hoofdcommissaris Anders Knutas en zijn team.
Die je niet ziet is het debuut van Mari Jungstedt, een Zweedse schrijfster. In eigen land en in Duitsland was dit boek een succes. Dat is begrijpelijk, want zeker voor een debuut zit het verhaal geheid in elkaar.
Commissaris Anders Knutas en zijn politiemensen komen tot leven. Deze keer eens geen commissaris met een moeizaam privé-leven. Integendeel, hij is tevreden met zijn echtgenote en kinderen. We leren de mensen van zijn team kennen. Geloofwaardig zijn de soms moeizame naspeuringen, onderlinge irritaties, de dwaalsporen en de wrevels, opgeroepen door opdringerige journalisten.
Het verhaal wordt vanuit verschillende personages belicht. Vanuit commissaris Anders Knutas en vanuit Emma. Zij is een vriendin van de vermoorde Helena. Ook kijken we door de ogen van Johan naar de gebeurtenissen. Hij is een journalist die vanuit Stockholm naar Gotland reist om verslag te doen van de moorden. Daarnaast zijn gedachtes van de moordenaar ingeweven in het verhaal. Deze wisselingen van perspectief verlopen moeiteloos. Het boek leest erg gemakkelijk en dwingt tot verder lezen.
Het decor wordt gevormd door het eiland Gotland. De schrijfster zegt dit goed te kennen. Dat is merkbaar door beschrijvingen van details uit de omgeving, de natuur, bebouwing en het klimaat. Gotland komt tot leven. Mari Jungstedt verwerkt als vanzelf het dagelijkse leven van een aantal personages in het verhaal. De sleutel tot de oplossing van de moorden vond ik in eerste instantie niet helemaal geloofwaardig. Het lijkt alsof iemand een tijdje zijn geheugen kwijt is geweest. Maar bij nadere beschouwing viel dit bezwaar grotendeels weg. Het zou toch wel op deze manier kunnen werken. Dit boek verdient het keurmerk : De betere Scandinavische misdaadroman. Mari Jungstedt heeft een tweede deel geschreven met Anders Knutas en zijn team in de hoofdrol. Laat maar snel komen! Ben benieuwd hoe het verder gaat.
Helena maakt de volgende dag in de vroege ochtend een wandeling met haar hond langs het strand. Ze keert niet terug en later blijkt dat ze met een bijl is vermoord. Ook de hond is dood, zijn kop is afgehakt. Ontzetting alom op het vreedzame en rustige vakantie-eiland.
Kort daarna wordt opnieuw een vermoorde vrouw gevonden. Is er een seriemoordenaar actief? Een zaak voor hoofdcommissaris Anders Knutas en zijn team.
Die je niet ziet is het debuut van Mari Jungstedt, een Zweedse schrijfster. In eigen land en in Duitsland was dit boek een succes. Dat is begrijpelijk, want zeker voor een debuut zit het verhaal geheid in elkaar.
Commissaris Anders Knutas en zijn politiemensen komen tot leven. Deze keer eens geen commissaris met een moeizaam privé-leven. Integendeel, hij is tevreden met zijn echtgenote en kinderen. We leren de mensen van zijn team kennen. Geloofwaardig zijn de soms moeizame naspeuringen, onderlinge irritaties, de dwaalsporen en de wrevels, opgeroepen door opdringerige journalisten.
Het verhaal wordt vanuit verschillende personages belicht. Vanuit commissaris Anders Knutas en vanuit Emma. Zij is een vriendin van de vermoorde Helena. Ook kijken we door de ogen van Johan naar de gebeurtenissen. Hij is een journalist die vanuit Stockholm naar Gotland reist om verslag te doen van de moorden. Daarnaast zijn gedachtes van de moordenaar ingeweven in het verhaal. Deze wisselingen van perspectief verlopen moeiteloos. Het boek leest erg gemakkelijk en dwingt tot verder lezen.
Het decor wordt gevormd door het eiland Gotland. De schrijfster zegt dit goed te kennen. Dat is merkbaar door beschrijvingen van details uit de omgeving, de natuur, bebouwing en het klimaat. Gotland komt tot leven. Mari Jungstedt verwerkt als vanzelf het dagelijkse leven van een aantal personages in het verhaal. De sleutel tot de oplossing van de moorden vond ik in eerste instantie niet helemaal geloofwaardig. Het lijkt alsof iemand een tijdje zijn geheugen kwijt is geweest. Maar bij nadere beschouwing viel dit bezwaar grotendeels weg. Het zou toch wel op deze manier kunnen werken. Dit boek verdient het keurmerk : De betere Scandinavische misdaadroman. Mari Jungstedt heeft een tweede deel geschreven met Anders Knutas en zijn team in de hoofdrol. Laat maar snel komen! Ben benieuwd hoe het verder gaat.
1
Reageer op deze recensie