Boek met veel vaart

Op de achterflap van Dubbele leugen staat vermeld dat Mary Higgins Clark ‘de koningin is van de spanning’ en dat miljoenen lezers over de hele wereld haar boeken verslinden. Ik heb veel gelezen van deze schrijfster en het zijn inderdaad boeken om te verslinden en vervolgens weer vrolijk verder te gaan.

Dit geldt ook voor Dubbele leugen. Het boek leest gemakkelijk en is zeer toegankelijk. Je hoeft je niet in te spannen om de verhaallijn te pakken, dat gaat vanzelf. Voor je het weet zit je middenin het boek en speur je mee met journaliste Carley DeCarlo die niet gelooft dat iemand die zijzelf betrouwbaar achtte er met miljoenen dollars vandoor is. Deze Carley trekt haar eigen spoor in het onderzoek en ze haalt dingen boven water die de politie niet ontdekt.

Dubbele leugen is een boek met veel vaart. Mary Higgins Clark kan zeer toegankelijk schrijven, het verhaal is spannend en ze kan goed een plot neerzetten. Dat zijn de positieve kanten. Daar staat tegenover dat ze karakters schept die ofwel innemend ofwel niet innemend zijn, daartussen ligt weinig nuance. De scheidslijn tussen ‘de goeden’ en ‘de slechten’ is scherp te trekken. Ook blijft er weinig 'hangen' na het lezen van dit boek Maar is dit erg? Ik vind van niet, omdat ik dit weet en verwacht van deze schrijfster. Haar handelsmerk lijkt te zijn : prettige ontspanning door niet te moeilijke, spannende lectuur. Je bent even weg van de wereld omdat het boek uit moet. Mary Higgins Clark heeft met Dubbele leugen weer een dergelijk boek afgeleverd. Het is pakkend en verslavend, de leeshonger is pas verzadigd als het verhaal verteld is. In dit opzicht geeft ze mij al jarenlang waar voor mijn geld. Ook bij Dubbele leugen is dit het geval.