Hebban recensie
Een filmisch en spannend boek
Ik dood van Giorgio Faletti was in Italië een enorm succes. De filmrechten zijn al verkocht en dat is heel goed te begrijpen.
Een diskjockey krijgt tijdens een nachtprogramma een telefoontje waarin een vreemde opbeller vertelt dat hij een moordenaar is. Hij eindigt zijn boodschap met : Ik dood. Als kort daarna twee lijken van prominenten gevonden worden krijgt het telefoontje een andere betekenis. Hierna neemt de seriemoordenaar telkens contact op met de diskjockey voordat hij toeslaat. De telefoontjes worden begeleid door muziek waarin een aanwijzing lijkt te zitten naar wie het volgende slachtoffer wordt. Nicolas Hulot commissaris- en Frank Ottobre van de FBI werken samen in de jacht op de seriemoordenaar
Ik dood had me snel in zijn ban. Het leest vlot en gebeurtenissen volgen elkaar in een rap tempo op. Dit duurde tot ongeveer halverwege het boek. Daarna vond ik het tempo wat verslappen en achteraf gezien had het boek - wat mij betreft ingekort kunnen worden. Niet dat het saai wordt, maar Faletti heeft soms erg veel woorden nodig.
Ik dood is een verhaal met veel lijken en bloederige scènes. De daden van de seriemoordenaar zijn gruwelijk en de klopjacht wordt hectisch beschreven. Dit alles verhoogt de spanning. De verhaallijn is goed te volgen ondanks de vele personages die hun opwachting maken. De couleur locale en de worstelingen van bepaalde hoofdpersonen zijn geloofwaardig en geven meer diepte aan het verhaal.
Enkele minpunten. Ik vond de persoon van de seriemoordenaar niet helemaal geloofwaardig. Hij kan zichzelf iets te onzichtbaar maken om zich daarna te verplaatsen van plek naar plek. Soms leek me dat bijna onmogelijk. Er zijn tegen het einde twee verhaallijnen die met elkaar verband houden. Dat is erg toevallig, als je na afloop hierover nadenkt. Frank Ottobre draagt het grootste deel van de klus in zijn eentje en wordt hierdoor een soort held die het allemaal nogal meezit. Deze held zal ongetwijfeld de hoofdpersoon worden van de film. Dit boek is al bijna de film.
Voor de liefhebbers van het genre seriemoordenaar met huiveringwekkende rituelen, veel moorden en actie is dit een onderhoudend boek. Het is toegankelijk en staat garant voor spannende uren lezen. Binnen het genre goed gedaan, maar het onderscheidt zich mijns inziens niet wezenlijk van vele voorgaande titels met seriemoordenaars in de hoofdrol.
Een diskjockey krijgt tijdens een nachtprogramma een telefoontje waarin een vreemde opbeller vertelt dat hij een moordenaar is. Hij eindigt zijn boodschap met : Ik dood. Als kort daarna twee lijken van prominenten gevonden worden krijgt het telefoontje een andere betekenis. Hierna neemt de seriemoordenaar telkens contact op met de diskjockey voordat hij toeslaat. De telefoontjes worden begeleid door muziek waarin een aanwijzing lijkt te zitten naar wie het volgende slachtoffer wordt. Nicolas Hulot commissaris- en Frank Ottobre van de FBI werken samen in de jacht op de seriemoordenaar
Ik dood had me snel in zijn ban. Het leest vlot en gebeurtenissen volgen elkaar in een rap tempo op. Dit duurde tot ongeveer halverwege het boek. Daarna vond ik het tempo wat verslappen en achteraf gezien had het boek - wat mij betreft ingekort kunnen worden. Niet dat het saai wordt, maar Faletti heeft soms erg veel woorden nodig.
Ik dood is een verhaal met veel lijken en bloederige scènes. De daden van de seriemoordenaar zijn gruwelijk en de klopjacht wordt hectisch beschreven. Dit alles verhoogt de spanning. De verhaallijn is goed te volgen ondanks de vele personages die hun opwachting maken. De couleur locale en de worstelingen van bepaalde hoofdpersonen zijn geloofwaardig en geven meer diepte aan het verhaal.
Enkele minpunten. Ik vond de persoon van de seriemoordenaar niet helemaal geloofwaardig. Hij kan zichzelf iets te onzichtbaar maken om zich daarna te verplaatsen van plek naar plek. Soms leek me dat bijna onmogelijk. Er zijn tegen het einde twee verhaallijnen die met elkaar verband houden. Dat is erg toevallig, als je na afloop hierover nadenkt. Frank Ottobre draagt het grootste deel van de klus in zijn eentje en wordt hierdoor een soort held die het allemaal nogal meezit. Deze held zal ongetwijfeld de hoofdpersoon worden van de film. Dit boek is al bijna de film.
Voor de liefhebbers van het genre seriemoordenaar met huiveringwekkende rituelen, veel moorden en actie is dit een onderhoudend boek. Het is toegankelijk en staat garant voor spannende uren lezen. Binnen het genre goed gedaan, maar het onderscheidt zich mijns inziens niet wezenlijk van vele voorgaande titels met seriemoordenaars in de hoofdrol.
1
Reageer op deze recensie