Hebban recensie
Mooie citaten
gedachten en merkwaardige situaties volgen elkaar op. Dit alles maakt dit tot een plezierig en leesbaar boek met de nodige valse humor en zelfspot.,Privédetective Jackson Brodie moet onderzoek doen naar drie zaken uit het verleden. Olivia Land, een peuter, verdwijnt op een nacht en wordt niet teruggevonden. Laura, het lievelingetje van vader Theo, wacht een gruwelijk lot en Michelle kan niet meer tegen het gekrijs van haar baby. Deze drie zaken krijgt Jackson voorgeschoteld, de achterblijvers smeken om een oplossing.
Jackson Brodie, de detective, heeft niet de beste tijd van zijn leven. Hij is gescheiden, ziet zijn dochter te weinig en heeft veel valse gedachten over zijn ex die inmiddels de ware liefde heeft gevonden. Hij is een innemende, een beetje warrige hoofdpersoon die niets menselijks vreemd is.
Kate Atkinson lijkt een voorliefde te hebben voor niet bepaald doorsnee personages. Voorbij komen onder andere : drie excentrieke zussen van de vermoorde Olivia Land, een immens dikke man, een jong meisje dat in de goot is beland en een merkwaardige buurvrouw. Ze zijn kleurrijk, een beetje gek en knap gekarakteriseerd. Atkinson wisselt ernst en humor af. Haar stijl is losjes en verfrissend.
Mooie citaten, gedachten en merkwaardige situaties volgen elkaar op. Dit alles maakt dit tot een plezierig en leesbaar boek met de nodige valse humor en zelfspot. De beschouwende kant ontbreekt hierbij niet.
Tijdens de ontknoping is er iets teveel sprake van toeval. Lijnen vloeien teveel samen en het eind is naar mijn smaak iets te happy. Maar ik kan me ook goed voorstellen dat dit niet stoort. Er valt namelijk genoeg te beleven en te genieten in dit verhaal en de stijl van Atkinson is charmant en verfrissend!
Jackson Brodie, de detective, heeft niet de beste tijd van zijn leven. Hij is gescheiden, ziet zijn dochter te weinig en heeft veel valse gedachten over zijn ex die inmiddels de ware liefde heeft gevonden. Hij is een innemende, een beetje warrige hoofdpersoon die niets menselijks vreemd is.
Kate Atkinson lijkt een voorliefde te hebben voor niet bepaald doorsnee personages. Voorbij komen onder andere : drie excentrieke zussen van de vermoorde Olivia Land, een immens dikke man, een jong meisje dat in de goot is beland en een merkwaardige buurvrouw. Ze zijn kleurrijk, een beetje gek en knap gekarakteriseerd. Atkinson wisselt ernst en humor af. Haar stijl is losjes en verfrissend.
Mooie citaten, gedachten en merkwaardige situaties volgen elkaar op. Dit alles maakt dit tot een plezierig en leesbaar boek met de nodige valse humor en zelfspot. De beschouwende kant ontbreekt hierbij niet.
Tijdens de ontknoping is er iets teveel sprake van toeval. Lijnen vloeien teveel samen en het eind is naar mijn smaak iets te happy. Maar ik kan me ook goed voorstellen dat dit niet stoort. Er valt namelijk genoeg te beleven en te genieten in dit verhaal en de stijl van Atkinson is charmant en verfrissend!
3
Reageer op deze recensie