Krachtige hoofdpersoon

Schaduw uit het verleden. ‘Geen bijster originele titel’, dacht ik. ‘Geschreven door Victoria Blake, die naam roept geen enkele associatie op. Van de tekst op de achterkant werd ik ook al niet opgewonden. Het zoveelste boek over schimmen uit het verleden of een traumatisch jeugd. Vooroordelen zijn er vaak om opgeruimd te worden en bij dit boek bleek dit het geval.

Samantha Falconer is ex-wereldkampioen judo. Ze is via een omweg beland bij een detectivebureau en wordt bijgestaan door haar goede vriend Alan. Ze hebben zich gespecialiseerd in het opsporen van vermiste personen. Er is een zaak die Sam extra geraakt heeft, de moord op een kind van vier jaar. Ze zit in een impasse als Mark, haar broer, haar vraagt een jonge vrouw op te sporen die vermist is. Daarvoor moet ze terug naar Oxford, een stad waar ze ongelofelijk de pest aan heeft omdat daar een deel van haar verleden ligt dat ze het liefst vermijdt. Maar ze gaat toch en krijgt de opdracht van de echtgenoot om zijn vermiste vrouw op te sporen. En dan krijgt ze ook nog eens een briefje van haar vader die allang dood is.

Sam is de hoofdpersoon die dit boek moeiteloos draagt. Ze is een eigenzinnige vrouw en dit is niet uit luxe geboren. Ze is een vechter die haar angst omgezet heeft in agressie en een grote mond. Haar kat is veel te dik en wordt vet gemest door een merkwaardige buurvrouw die illegaal sigaretten ritselt. En zo zijn er meer bijzondere personen die langs komen. Je ziet Sam worstelen met zichzelf, haar gedrag, haar verleden en emoties. Ze weet dat ze in sommige situaties niet voldoet, heeft zelfinzicht, maar redt het niet om haar gedrag te veranderen. Ze is allergisch voor therapie en kan niet omgaan met kwetsbaarheid van zichzelf en anderen.

De dialogen zijn scherp, hebben vaart en soms zijn ze erg geestig. Dit boek is het debuut van Victoria Blake. Op een Engelse site las ik dat ze veel opzij gezet heeft om te kunnen gaan schrijven. Mooi dat ze dat gedaan heeft, want voor een debuut is de verteltrant knap, het tempo hoog en de karakters hebben body. De achtergrond van Oxford levert soms mooie beelden op.

De afloop kenmerkt zich gelukkig niet doordat alles weer koek-en-ei is. En Victoria Blake gebruikt ook geen eigentijdse hypes om haar lezers te behagen. Het verhaal is iets over de top, wat mij betreft, een moord minder had – bij wijze van spreken - ook gemogen. Ook is er een los eindje. Dat neemt niet weg dat Sam Falconer een interessante hoofdpersoon is en Victoria Blake een veelbelovende schrijfster, waarvan we wellicht meer gaan horen. Aan haar gedreven verteltrant zal het niet liggen. Prima debuut, vier sterren waard, ben benieuwd hoe het Sam verder zal vergaan.