Hebban recensie
Politiek en de Zweedse politie
Leif GW Persson is een bekende criminoloog uit Zweden en in Tussen het verlangen van de zomer en de kou van de winter beschrijft hij de periode voorafgaand aan de nooit opgehelderde moord op Olof Palme.
Het verhaal begint als een Amerikaanse journalist in Stockholm van een flatgebouw springt. Zelfmoord. Of toch niet? Commissaris Lars M. Johansson is er niet helemaal van overtuigd en onverwacht heeft hij een belangrijke rol bij het onderzoek naar de achtergronden van de omgekomen Amerikaanse journalist. Daarnaast spelen allerlei kwesties rondom nationale en internationale politieke machtsverhoudingen.
Leif GW Persson heeft een lijvig boek afgeleverd waarin de politie van Stockholm centraal staat. Hij voert diverse hoofd- en bijfiguren ten tonele waaronder commissaris Johansson, een respectabele man. Het knappe van de auteur is dat hij veel van deze figuren gedetailleerd beschrijft. Hij kruipt als het ware in hun hoofd. Dat gebeurt bij de integere politiemensen maar ook bij ene Waltin, een echte psychopaat. Zo komen er corrupte en racistische personages voorbij evenals integere politiemensen. Opvallend is dat ze vaak anders denken dan ze zeggen. De schrijver benoemt vrij consequent gedachten naast het gesproken woord. Dit geeft een effect dat veel niet is wat het lijkt te zijn. Er zijn verborgen agendas en mensen zijn in wezen vaak anders dan ze zich voordoen. Aangepast taalgebruik naast ongecensureerde gedachten. Ook schetst de auteur een portret van de Zweedse samenleving en legt hij machtsverhoudingen bloot die verband houden met de moord op Olof Palme. Leif GW Persson, criminoloog, ventileert hierover een theorie.
Zonder twijfel is dit een doorwrocht en doortimmerd boek waaraan veel research ten grondslag ligt. Voor de liefhebbers van de politieke misdaadroman ongetwijfeld een interessant boek. Zelf had ik echter iets te vaak moeite om goed in het boek te blijven. Er waren tientallen bladzijden die uiterst boeiend waren, maar daarnaast moest ik soms echt moeite doen om geconcentreerd te blijven lezen. De grote hoeveelheid lijnen en personages die de auteur uitzet en introduceert vormden hierbij soms een obstakel.
Respectabel werk? Ongetwijfeld. Drie sterren.
Het verhaal begint als een Amerikaanse journalist in Stockholm van een flatgebouw springt. Zelfmoord. Of toch niet? Commissaris Lars M. Johansson is er niet helemaal van overtuigd en onverwacht heeft hij een belangrijke rol bij het onderzoek naar de achtergronden van de omgekomen Amerikaanse journalist. Daarnaast spelen allerlei kwesties rondom nationale en internationale politieke machtsverhoudingen.
Leif GW Persson heeft een lijvig boek afgeleverd waarin de politie van Stockholm centraal staat. Hij voert diverse hoofd- en bijfiguren ten tonele waaronder commissaris Johansson, een respectabele man. Het knappe van de auteur is dat hij veel van deze figuren gedetailleerd beschrijft. Hij kruipt als het ware in hun hoofd. Dat gebeurt bij de integere politiemensen maar ook bij ene Waltin, een echte psychopaat. Zo komen er corrupte en racistische personages voorbij evenals integere politiemensen. Opvallend is dat ze vaak anders denken dan ze zeggen. De schrijver benoemt vrij consequent gedachten naast het gesproken woord. Dit geeft een effect dat veel niet is wat het lijkt te zijn. Er zijn verborgen agendas en mensen zijn in wezen vaak anders dan ze zich voordoen. Aangepast taalgebruik naast ongecensureerde gedachten. Ook schetst de auteur een portret van de Zweedse samenleving en legt hij machtsverhoudingen bloot die verband houden met de moord op Olof Palme. Leif GW Persson, criminoloog, ventileert hierover een theorie.
Zonder twijfel is dit een doorwrocht en doortimmerd boek waaraan veel research ten grondslag ligt. Voor de liefhebbers van de politieke misdaadroman ongetwijfeld een interessant boek. Zelf had ik echter iets te vaak moeite om goed in het boek te blijven. Er waren tientallen bladzijden die uiterst boeiend waren, maar daarnaast moest ik soms echt moeite doen om geconcentreerd te blijven lezen. De grote hoeveelheid lijnen en personages die de auteur uitzet en introduceert vormden hierbij soms een obstakel.
Respectabel werk? Ongetwijfeld. Drie sterren.
1
Reageer op deze recensie