Mooie passages

Åke Smedberg is de naam van de auteur van Verdwijningen. Hij is afkomstig uit Zweden. Smedberg heeft veel geschreven: romans, gedichten en verhalen. Dit is zijn eerste misdaadroman. Het verhaal gaat over een verdwijning - lang geleden - die nooit is opgehelderd. John Nielsen is journalist en probeert dergelijke mysteries te ontrafelen. Hij is bijzonder geïntrigeerd door de verdwijning van Anna-Greta Sjödin, 19 jaar en sinds 1972 spoorloos. Hij start een zoektocht waardoor zijn eigen leven gevaar loopt.

De hoofdpersoon John Nielsen is een eenzame man die graag drinkt. Hij woont in een aftands pand en sluit zich vaak af van de buitenwereld. Het verhaal wordt verteld vanuit deze John. Daarnaast is er de persoon van een moordenaar, vanuit zijn perspectief kijkt de lezer ook naar de gebeurtenissen. Hierdoor weet Smedberg spanning op te roepen. Je weet meer dan Nielsen, de journalist, en dit maakt dat je je afvraagt hoe het hem verder zal vergaan.

Smedberg is een ervaren schrijver en dat is te merken. Er komen mooie passages voorbij zoals de opgraving van een skelet en de plotselinge onthulling van een prothese. Toch had ik soms moeite om goed in het boek te blijven. Dit heeft, wat mij betreft, te maken met namen van personages die soms verdacht veel op elkaar lijken. Wie was wie ook alweer? Een andere oorzaak is dat sommige personages maar heel zijdelings in beeld komen, waardoor ze niet zo goed bleven ‘hangen’.

De plot vond ik verrassend en de melancholie die uit sommige Scandinavische boeken opstijgt is ook in dit verhaal aanwezig. Soms geeft dit een extra dimensie aan een boek, maar bij Verdwijningen vond ik dit meer ‘het decor’. Een heel aardige misdaadroman met mooie passages.