Hebban recensie
Verontrustend en gecompliceerd
Verwarde geesten, het nieuwste boek van Minette Walters, heeft als hoofdthema een moord die meer dan 30 jaar geleden gepleegd is. Het vermoeden bestaat dat een man met een verstandelijke beperking ten onrechte veroordeeld is. Jonathan Hughes, een antropoloog, rakelt de zaak op als hij een boek schrijft. Het verhaal wordt geschetst rondom Jonathan en George Gardener. Het zijn merkwaardige hoofdpersonen, bepaald niet doorsnee. Dit geldt trouwens voor bijna alle personages uit dit boek.
Minette Walters reconstrueert een zaak uit een ver verleden. Dit doet ze o.a. aan de hand van brieven, e-mails, getuigenverslagen en krantenknipsels. Dit geeft het boek een journalistiek karakter. Het is een vorm die ze (bijna) altijd hanteert.
Waarom kiest een mishandeld meisje een partner die haar mishandelt? Waarom woekert verslaving of kleine criminaliteit soms generaties lang voort? Minette Walters heeft geen eenduidig antwoord op deze vragen, maar ze doet een poging dit type themas te doorgronden.
Verwarde geesten is geen toegankelijk boek. Meestal vind ik dit zonder meer een diskwalificatie, maar bij dit boek ligt het gecompliceerder. Walters beschrijft forensische feiten en psychologische mechanismen die ingewikkeld in elkaar steken en die gewoon niet simpel te beschrijven zijn. De structuur en opbouw van dit boek zijn afwijkend van de doorsnee-misdaadroman. Het gevolg is dat het boek een taaiheid krijgt waar je je tanden in moet (willen) zetten. Daar is overigens niets mis mee.
Verwarde geesten is een psychologische misdaadroman waarin allerlei donkere kanten van mensen naar boven komen zoals: mishandeling, verkrachting, incest en ziek-makende relaties. Fatsoen is een dun laagje vernis, dat maakt Walters wederom duidelijk. Ze schetst intrigerende personages. Mijn twijfel ligt toch bij de toegankelijkheid en de gecompliceerdheid. Op sommige momenten is het boek ingewikkeld en tegen het eind wijdt ze te veel uit, naar mijn smaak. Anderzijds is Verwarde geesten een verontrustend boek is dat choqueert en dat je aan het denken zet. En... er valt iets te leren!
Minette Walters reconstrueert een zaak uit een ver verleden. Dit doet ze o.a. aan de hand van brieven, e-mails, getuigenverslagen en krantenknipsels. Dit geeft het boek een journalistiek karakter. Het is een vorm die ze (bijna) altijd hanteert.
Waarom kiest een mishandeld meisje een partner die haar mishandelt? Waarom woekert verslaving of kleine criminaliteit soms generaties lang voort? Minette Walters heeft geen eenduidig antwoord op deze vragen, maar ze doet een poging dit type themas te doorgronden.
Verwarde geesten is geen toegankelijk boek. Meestal vind ik dit zonder meer een diskwalificatie, maar bij dit boek ligt het gecompliceerder. Walters beschrijft forensische feiten en psychologische mechanismen die ingewikkeld in elkaar steken en die gewoon niet simpel te beschrijven zijn. De structuur en opbouw van dit boek zijn afwijkend van de doorsnee-misdaadroman. Het gevolg is dat het boek een taaiheid krijgt waar je je tanden in moet (willen) zetten. Daar is overigens niets mis mee.
Verwarde geesten is een psychologische misdaadroman waarin allerlei donkere kanten van mensen naar boven komen zoals: mishandeling, verkrachting, incest en ziek-makende relaties. Fatsoen is een dun laagje vernis, dat maakt Walters wederom duidelijk. Ze schetst intrigerende personages. Mijn twijfel ligt toch bij de toegankelijkheid en de gecompliceerdheid. Op sommige momenten is het boek ingewikkeld en tegen het eind wijdt ze te veel uit, naar mijn smaak. Anderzijds is Verwarde geesten een verontrustend boek is dat choqueert en dat je aan het denken zet. En... er valt iets te leren!
1
Reageer op deze recensie