De vonk sloeg niet echt over

Vuurspel is het vijfde boek van Peter Robinson dat in het Nederlands is vertaald. De hoofdpersoon is wederom Alan Banks. Op een koude ochtend spoedt hij zich naar een brand die twee slachtoffers heeft geëist. Al snel blijkt dat de brand is aangestoken. Samen met Annie, een politievrouw die we ook uit eerdere boeken kennen, gaat inspecteur Banks op onderzoek uit. Al snel duiken er verdachten op. Er blijken geheimen te schuilen achter –op het oog- keurige façades. En het privé-leven van Alan Banks kent ook de nodige beslommeringen.

Alan Banks is en blijft een eigenzinnige en sympathieke inspecteur. Dit is inmiddels het veertiende deel dat Peter Robinson heeft geschreven met deze politieman in de hoofdrol. In dit boek is het centrale thema ‘brand’. In Vuurspel geeft de auteur, naast het verhaal over het onderzoek, veel informatie over de verwoestende werking van brand op het menselijk lichaam en de gevolgen voor sporenonderzoek. Dat levert interessante passages op die Robinson op een toegankelijke manier aan de lezers voorschotelt.

Het verhaal leest gemakkelijk en Peter Robinson is zonder twijfel een knap schrijver. Maar helaas kwam de plot voor mij niet als een verrassing. Het einde maakt dat je je afvraag hoe het in de toekomst verder zal gaan met Banks……… De inspecteur is een groot liefhebber van muziek, dat weet de lezer inmiddels uit voorgaande boeken. Ook in Vuurspel wordt het verhaal gelardeerd met de muziekkeuze van Alan Banks. Het is overduidelijk dat Peter Robinson een indrukwekkende kennis heeft van de meest uiteenlopende genres van muziek. Maar toch begint dit voor mij, na het lezen van vijf boeken over Banks, een beetje gewoon te worden. De bewondering en verbazing die mij tijdens het lezen van de eerste twee boeken troffen hebben plaats gemaakt voor constatering. Het went blijkbaar. Ik vind ook dat Peter Robinson soms teveel uitwijdt. Hierdoor verliest het verhaal aan tempo en spanning.

Vuurspel heeft me niet echt geraakt of beroerd. Het is ongetwijfeld gedegen en goed gedaan. Daarnaast heeft Robinson een plezierige schrijfstijl en een krachtige hoofdpersoon. Om bij het thema te blijven, deze keer sloeg de vonk bij mij helaas niet echt over. Maar Peter Robinson is een auteur die ik blijf volgen.