Een overtuigend debuut uit een ijskoud Zweden

‘Vergelijkbaar met Kerstin Ekman’, ‘Eindelijk heeft de Noorse crime-koningin, Karin Fossum, een waardige tegenhanger.’ Dat staat op de achterflap van het boek Zonnestorm. Nu word ik daar niet echt opgewonden van, want op bijna elk boek staat tegenwoordig een aanbeveling van een bekende auteur of een vergelijking met een schrijver die goed verkoopt. De vergelijkingen met Nicci French vlogen je de afgelopen jaren om de oren. Daar word ik een beetje sceptisch van. Het zal wel…… Maar in het geval van Zonnestorm zijn de vergelijkingen terecht. Een korte vooruitblik op het verhaal.

Rebecka heeft haar geboortedorp verlaten om te werken in Stockholm. Dan wordt een geestelijk leider genaamd Vincent - een goeroe - vermoord. Hij is een oude vriend van Rebecka en nog steeds woonachtig in haar geboortedorp. De zus van deze Vincent - Sanna - roept haar hulp in. Sanna heeft het lijk gevonden en nu wordt ze beschuldigd van moord op haar broer. Bovendien is ze bang dat ze haar beide kinderen zal moeten afstaan. Met tegenzin keert Rebecka na vele jaren terug naar haar geboortegrond. Waarom werd de goeroe zo wreed vermoord? Wie is de dader en welke belangen gaan schuil achter de façade van het kerkgenootschap dat inmiddels wereldwijd faam heeft verworven?

Vanaf het begin heeft Åsa Larsson, deze debuterende Zweedse schrijfster, de regie goed in handen. Ze voert een overtuigende Rebecka ten tonele in haar Stockholmse omgeving. Vervolgens verplaatst het verhaal zich naar het Noord-Zweedse Kiruna, haar geboortedorp. Hier verschijnen andere personages. Een markante persoonlijkheid is Anna Maria Mella. Zij leidt het onderzoek naar de moord, samen met haar assistent. Ook leren we de staf van het kerkgenootschap kennen. De vriendin van Rebecka – Sanna - verdacht van moord - is een bijzonder karakter. Vanuit hulpeloosheid zet ze haar omgeving naar haar hand. Macht vanuit machteloosheid. Rebecka zelf bindt de strijd aan vanuit een openstaande rekening.

Als achtergrond fungeert een bar koude omgeving, gedomineerd door een sneeuwlandschap. De kerk, het monument van het dorp schittert in al zijn ijzigheid. Beelden uit het verre Noorden, van omgeving, van mensen en hun onderlinge relaties komen tot je. Ze zijn overtuigend, ontroerend en de spanning is beklemmend. Het verhaal speelt zich af binnen een besloten gemeenschap en Åsa Larsson maakt in haar verhaal duidelijk dat er achter sommige godvruchtige façades een rotte binnenkant schuilt. De waarheid begint niet bij persoonlijke verantwoordelijkheid in relatie tot de ander, maar bij het eenzijdig verantwoording afleggen aan je eigen God.

En de plot? Verrassend. Het eind is ontroerend en de schrijfster kondigt aan dat Rebecka weliswaar even tot zichzelf moet komen, maar dat ze zal terugkeren in een volgend boek. Åsa Larsson heeft een opmerkelijk debuut geschreven dat klinkt als een klok. In Zweden is ze beloond met een debutantenprijs in 2003. Van mij krijgt ze vijf sterren.