Lezersrecensie
Zweven tussen lichtheid en verdriet
“Die zwevende stemming van waaruit alles nog kan gebeuren. Als het is alsof in sommige tonen een knop geluk verstopt zit en die wiegt in de klank als in een ochtendbries.”
Al voordat ze elkaar ontmoeten, nemen Clara en Elias een verandering in de lucht waar. Het voorjaar dient zich aan en luidt een belofte in, een verlangen naar iets nieuws. Clara besluit het buitenhuisje te verkopen, waar zij samen met haar overleden echtgenoot gelukkig is geweest. Ze beseft dat ze bij hem weg had willen gaan, voordat hij ziek werd. Vlak daarna krijgt ze het bericht dat ze ontslagen is bij de krant waarvoor ze werkte.
Elias is acteur en heeft een relatie met een vrouw van wie hij eigenlijk niet houdt. Uiterlijk vormen ze samen een mooi plaatje, maar ze resoneren niet met elkaar. Wanneer ze Clara’s huisje bezichtigen, is er direct een klik tussen Clara en Elias. Een mix van speelsheid en ernst kenmerkt hun contact.
De tweede ontmoeting vindt plaats in het theater waar hij in een voorstelling optreedt. Hij laat zijn vriendin alleen vertrekken, brengt Clara naar huis en beseft dat hij verliefd is. Beiden willen ze ervoor gaan en stellen elkaar voor aan hun familie, maar wanneer Clara haar droombaan aangeboden krijgt, ver bij Elias vandaan, begint ze te twijfelen of hun liefde wel bestand is tegen een langeafstandrelatie. Ze wil geen compromissen meer en vertrekt naar Hamburg, tot een ingrijpende gebeurtenis al haar twijfels tenietdoet.
Naast deze subtiel beschreven liefde en innerlijke strijd besteedt deze mooie roman ook aandacht aan familiebanden. Clara heeft een warme band met haar broer Jan en moet regelmatig in actie komen om haar demente moeder te zoeken, die weg is gelopen met een kat op haar schouder. Deze moeder is zowel krachtig al eigenwijs en doet grappige uitspraken. Elias op zijn beurt krijgt steeds beter contact met zijn zeventienjarige dochter.
Een prachtig en ontroerend boek, passend bij de paastijd!
2
Reageer op deze recensie