Lezersrecensie
Soms rol ik me op en laat ik al mijn gedachten koppeltjeduikelen
"Als ik mijn strijkstok op mijn dunste snaar leg, heel stil sta met mijn voeten plat op de grond, kan ik het trillen van de bodem via mijn voetzolen, benen, romp en armen naar mijn strijkstok overbrengen. Piepkleine knarsjes maakt de stok op mijn viool, zacht gesudder, soms een vonk. Ik begrijp niet dat anderen het niet voelen. Misschien is het eelt onder hun voeten te dik."
Laura Broekhuysen is niet alleen schrijfster, maar ook violiste. Daarbij komt dat ze met haar man en kinderen in IJsland woont. Dat komt mooi bij elkaar in haar fantasievolle roman Magnetisch middernacht. In vijf delen volgen we de ik-verteller Pippa, die met haar moeder Oddny naar een afgelegen plaatsje aan een fjord verhuist. Ze trekken in bij haar moeders nieuwe man Snorrie en diens zoon/dochter Loke. Pippa noemt Loke ook wel een zoer, een samenstelling van zus en broer). Ze verwacht niet lang te zullen blijven, omdat haar moeder snel uitgekeken is op mannen, maar in de loop van het verblijf blijkt dat er een en ander voor haar is verzwegen.
Pippa's moeder is ziek en kan niet ruiken. Pippa heeft een zijden slaaplap waarin ze geuren bewaart. Ze speelt ook viool en kan daarmee zintuiglijke gewaarwordingen omzetten in klank. Naar school gaat ze niet. Met de vrije Loke en diens vrienden trekt Pippa naar buiten en beleeft ze avonturen, waarbij ze onder andere een doodgewaand meisje ontmoet, een elfachtige verschijning. Deze Idunn schildert, komt en gaat.
Er is ook een man zonder hand voor wie ze moeten oppassen. Deze hand zou zijn afgebeten door een wolf, die weer een broer van Idunn zou zijn en nu in de gevangenis zit. Zo zijn er wel meer mysterieuze kwesties in deze subtiele, poëtische en verwarrende roman vol verwijzingen naar de Edda en kenmerkende geologische omstandigheden van IJsland zoals de sneeuw, dooi en aardbevingen.
Laura Broekhuysen is niet alleen schrijfster, maar ook violiste. Daarbij komt dat ze met haar man en kinderen in IJsland woont. Dat komt mooi bij elkaar in haar fantasievolle roman Magnetisch middernacht. In vijf delen volgen we de ik-verteller Pippa, die met haar moeder Oddny naar een afgelegen plaatsje aan een fjord verhuist. Ze trekken in bij haar moeders nieuwe man Snorrie en diens zoon/dochter Loke. Pippa noemt Loke ook wel een zoer, een samenstelling van zus en broer). Ze verwacht niet lang te zullen blijven, omdat haar moeder snel uitgekeken is op mannen, maar in de loop van het verblijf blijkt dat er een en ander voor haar is verzwegen.
Pippa's moeder is ziek en kan niet ruiken. Pippa heeft een zijden slaaplap waarin ze geuren bewaart. Ze speelt ook viool en kan daarmee zintuiglijke gewaarwordingen omzetten in klank. Naar school gaat ze niet. Met de vrije Loke en diens vrienden trekt Pippa naar buiten en beleeft ze avonturen, waarbij ze onder andere een doodgewaand meisje ontmoet, een elfachtige verschijning. Deze Idunn schildert, komt en gaat.
Er is ook een man zonder hand voor wie ze moeten oppassen. Deze hand zou zijn afgebeten door een wolf, die weer een broer van Idunn zou zijn en nu in de gevangenis zit. Zo zijn er wel meer mysterieuze kwesties in deze subtiele, poëtische en verwarrende roman vol verwijzingen naar de Edda en kenmerkende geologische omstandigheden van IJsland zoals de sneeuw, dooi en aardbevingen.
1
Reageer op deze recensie