Lezersrecensie
Deed ze het of deed ze het niet?
Tijdens de Hebban Thrillerweken won ik dit debuut van Matthew Blake, een jonge Britse auteur die blijkbaar ook al zijn strepen heeft verdiend als scenario- en speechschrijver. Het boek verscheen begin dit jaar en schopte het in februari 2024 tot Hebban-boek van de maand. Mijn verwachtingen waren dan ook hooggespannen.
De cover ziet er alvast veelbelovend uit: mooi uitgevoerd met een traan die op het ooglid blinkt. De coverfoto deed me heel erg denken aan ‘Voor ik ga slapen’ van S.J. Watson, een boek dat al jaren in mijn toplijst prijkt. Benieuwd of dit boek daar ook een plaatsje kan bemachtigen!
Ik was meteen in de ban van het verhaal. In korte hoofdstukken worden de verschillende protagonisten geïntroduceerd: de sympathieke Dr. Benedict Prince, ‘Ben’, een forensisch psycholoog gespecialiseerd in slaaponderzoek, zijn gezin (ex-vrouw en dochter), zijn mentor Dr. Bloom en natuurlijk Anna O., een jonge vrouw die vier jaar voordien haar twee beste vrienden met messteken om het leven bracht en sindsdien lijdt aan het berustingssyndroom, anders gezegd ze verkeert in diepe slaap. Het is Bens opdracht Anna weer wakker te krijgen, zodat ze kan terecht staan voor haar misdrijven.
De korte hoofdstukken, afgewisseld met fragmenten uit het dagboek dat Anna bijhield voor ze insliep, houden de vaart in het verhaal. Dit strakke begintempo zakt halverwege het boek een beetje weg. Als lezer verwacht je de waarheid te vernemen op het moment dat Anna wakker wordt, maar daar verrast de auteur met een plottwist die ik alvast niet had voorzien. Hierdoor bleef het verhaal ondanks het dalende tempo wel boeien en blijf je tot aan het einde met de vraag worstelen : deed ze het of deed ze het niet?
Het einde stelde me teleur. Op een paar bladzijden worden alle losse eindjes aan elkaar geknoopt en wordt het verhaal als het ware afgehaspeld. Ik had wel wat meer achtergrond gewild. Hierdoor bleef het boek steken op vier sterren en behaalde het geen plekje in mijn toplijst. Dit neemt niet weg dat het globaal genomen een positieve leeservaring was.
De cover ziet er alvast veelbelovend uit: mooi uitgevoerd met een traan die op het ooglid blinkt. De coverfoto deed me heel erg denken aan ‘Voor ik ga slapen’ van S.J. Watson, een boek dat al jaren in mijn toplijst prijkt. Benieuwd of dit boek daar ook een plaatsje kan bemachtigen!
Ik was meteen in de ban van het verhaal. In korte hoofdstukken worden de verschillende protagonisten geïntroduceerd: de sympathieke Dr. Benedict Prince, ‘Ben’, een forensisch psycholoog gespecialiseerd in slaaponderzoek, zijn gezin (ex-vrouw en dochter), zijn mentor Dr. Bloom en natuurlijk Anna O., een jonge vrouw die vier jaar voordien haar twee beste vrienden met messteken om het leven bracht en sindsdien lijdt aan het berustingssyndroom, anders gezegd ze verkeert in diepe slaap. Het is Bens opdracht Anna weer wakker te krijgen, zodat ze kan terecht staan voor haar misdrijven.
De korte hoofdstukken, afgewisseld met fragmenten uit het dagboek dat Anna bijhield voor ze insliep, houden de vaart in het verhaal. Dit strakke begintempo zakt halverwege het boek een beetje weg. Als lezer verwacht je de waarheid te vernemen op het moment dat Anna wakker wordt, maar daar verrast de auteur met een plottwist die ik alvast niet had voorzien. Hierdoor bleef het verhaal ondanks het dalende tempo wel boeien en blijf je tot aan het einde met de vraag worstelen : deed ze het of deed ze het niet?
Het einde stelde me teleur. Op een paar bladzijden worden alle losse eindjes aan elkaar geknoopt en wordt het verhaal als het ware afgehaspeld. Ik had wel wat meer achtergrond gewild. Hierdoor bleef het boek steken op vier sterren en behaalde het geen plekje in mijn toplijst. Dit neemt niet weg dat het globaal genomen een positieve leeservaring was.
1
Reageer op deze recensie