Hoe twee broers reageren op het overlijden van hun vader

Intermezzo draait om de levens van de broers Peter en Ivar in het jaar na de dood van hun vader. En dan gaat het met name om hun gevoelens en gedachten. De broers verschillen 10 jaar in leeftijd en zijn totaal verschillend. Peter, de oudste, is jurist en heeft zich gespecialiseerd in mensenrechten. Daarnaast geeft hij les op de universiteit. Hij is charismatisch en leeft snel. Dat komt ook tot uiting in de schrijfstijl van Rooney. Als het over Peter gaat, schrijft ze bijna staccato, gaat het over de meer bedachtzame en zwijgende Ivar is haar stijl wijdlopend. Ivar heeft theoretische natuurkunde gestudeerd, heeft geen baan en was een topschaker. Zijn ranking is door de ziekte en de dood van zijn vader enorm gezakt.
Beide broers worstelen elk op hun eigen wijze met zijn overlijden, waardoor ze elkaar niet begrijpen, elkaar zelfs haten. Daarbij speelt bij Peter nog een oud verdriet, omdat zijn vriendin, op wie hij gek was en nog is, het al jaren geleden na een ernstig ongeluk heeft uitgemaakt. Ivar heeft hem nooit in zijn verdriet gesteund., maar voelt zich miskent, Peter heeft hem volgens hem nooit gezien.
Beiden zoeken het door de rouw in onconventionele relaties en vragen zich af of dat sociaal gezien wel kan. Bij Ivar pakt dat goed uit, Peter gaat bijna ten onder aan de fouten die hij denkt gemaakt te hebben.
Omdat het boek vooral om gevoelens draait is het vooral in het begin, mede door de staccatostijl wat lastig te volgen. Daarbij is het niet altijd duidelijk om wie het in bepaalde stukken draait. Toch zet het boek je wel aan het denken, met name waarom we zo inzetten op monogame relaties met mensen die bijna even oud zijn en hoe rouw families uit elkaar kan drijven, waarbij buitenstaanders de scherven lijmen.