Op zoek naar een meervoudige moordenaar met een goed sfeerbeeld van de jaren zestig

Gauke Andriesse (1959) is een Nederlandse schrijver die tien jaar heeft gewerkt als ontwikkelingseconoom in het Andesgebergte in Ecuador. Sinds 2000 werkt hij voor Cordaid waarvoor hij regelmatig naar Afrika reist. Als schrijver heeft hij al negen boeken op zijn naam staan, waaronder enkele onder zijn pseudoniem Felix Weber. Hij heeft tweemaal de Gouden Strop gewonnen: in 2011, onder zijn eigen naam, voor De handen van Kalman Teller en in 2016 won Felix Weber met het boek Tot stof.

Daden van geweld is het tweede deel in de Leo Boorman-trilogie. Met het eerste deel Dodelijke gelijkenis heeft Andriesse de shortlist van de Gouden Strop bereikt. De delen zijn goed afzonderlijk van elkaar te lezen; maar ik heb voorafgaand aan dit boek het eerste deel geluisterd/gelezen. Je leert op deze manier de persoon Boorman en zijn achtergrond beter kennen.

Een aanhanger van de Klu Klux Klan wordt in de zomer van 1964 vermoord aangetroffen. Het vinden van de dader, of daders, wordt moeilijk, want de man had, naast een vuistdik strafdossier, ook veel vijanden. Hij wordt onder andere verdacht van een lynchpartij op een zestienjarige zwarte jongen. Zodra een tweede vermoorde man ook aan de lynchpartij gelinkt kan worden, geeft dat een richting aan het moordonderzoek. In de zinderende hitte in een stad, die op scherp staat vanwege de raciale spanningen, brengt de zoektocht naar de dader rechercheur Moordzaken Leo Boorman en zijn collega’s naar Nation of Islam en Malcolm X. Die worden op hun beurt door de FBI in de gaten gehouden.

Het boek speelt zich af in Baltimore waar halverwege de jaren 60 van alles aan de hand is: president Kennedy is doodgeschoten, Malcolm X en Martin Luther King hebben hun eigen schare fans. De rassenscheiding tussen zwart en wit woedt nog in al hevigheid evenals de Vietnamoorlog; een oorlog die door veel mensen als een nodeloze oorlog wordt gezien. Boorman heeft zelf ongeveer twintig jaar eerder gevochten in Europa tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar inmiddels zijn de VS en Rusland in de Koude Oorlog verwikkeld.

Het boek wordt in chronologische volgorde verteld, maar heeft wel twee verhaallijnen die laat in het boek samenkomen. De twee verhaallijnen, een vanuit Leo Boorman en een vanuit Atticus Long, zijn beiden interessant. Je leert de personen kennen en ze hebben elk ook weer een eigen verhaal. De tijdsgeest is goed weergegeven: de rassenstrijd in Amerika, de KKK, de angst voor het communisme tijdens de Koude Oorlog, vrouwen die worden toegelaten tot het rechercheursteam en de jacht op Duitsers, al dan niet nazi’s, die ten tijde van de WOII gevlucht zijn naar Amerika. De situering van een verhaal in de Verenigde Staten is op zich niet bijzonder, maar er zijn niet veel boeken die zich in Baltimore afspelen. Daarnaast is er aandacht voor posttraumatische stresssyndroom (PTSS) dat je tijdens heftige gebeurtenissen kan oplopen. Door de goede beschrijving van de tijdsgeest reis je mee naar het begin van de jaren zestig en vergeet je soms dat je een crimeboek aan het lezen bent.

Andriesse heeft door het gebruik van fact en fictie een spannend boek geschreven dat je meeneemt naar de uitstekende beschreven tijdgeest van de jaren zestig. Je weet niet wat echt is en wat aan het brein van de schrijver is ontsproten, als je op zoek gaat naar de dader en het waarom achter de moorden. Ik waardeer Daden van geweld met 4 sterren.

De recensie is eerder verschenen op www.boeken-cast.nl