Lezersrecensie
Een stoere powervrouw die vecht voor haar vrijheid en haar leven
Sarah J. Maas publiceerde op haar zestiende de eerste versie van De glazen troon als blogger op Fictionpress.com Nu, jaren later, heeft ze wereldwijd miljoenen boeken verkocht en is dit boek in een limited edition opnieuw uitgegeven. En wat ziet dit exemplaar er prachtig uit! Onder de stofomslag zit een gouden hardcover waarvan het design terugkomt in het boekblok. Binnen in het boek bevinden zich artprints en een landkaart. Helaas is deze te klein afgebeeld om het goed te kunnen lezen. Wat ik jammer vind, want een landkaart in een boek is een geweldige toevoeging.
Celaena Sardothien is de beruchtste sluipmoordenaar van Adarlan en moet haar straf uitzitten als dwangarbeider in de zoutmijnen van Endovier. Ze wordt door Dorian Havilliard, de kroonprins van Adarlan, uitgekozen om deel te nemen aan een toernooi. De winnaar van dit toernooi is de nieuwe Kampioen van de koning en biedt haar de mogelijkheid om te ontsnappen aan de gevangenis. Ze wordt opgeleid door kapitein Chaol Westfall om, onder een schuilnaam, de beste van alle strijders te worden. Doordat de deelnemers een voor een op vreselijke wijze vermoord worden, is het niet alleen een strijd voor haar vrijheid maar ook om te blijven leven. En dan heeft ze ook nog twee mannen die haar willen beminnen.
Celaena heeft vanaf jonge leeftijd geleerd om te vechten en voor zichzelf te zorgen. Ze laat zich niet snel vertellen wat ze moet doen en is een echte stoere powervrouw. Ze geeft niet op en blijft vechten. Wat wel bijzonder is in dit verhaal, is dat een slaaf, die moet vechten voor haar vrijheid, een hele grote kamer krijgt in het paleis met daarbij alle jurken die ze wil en zelfs een kamermeisje.
Het boek is verhalend geschreven vanuit de derde persoon. De vertellingen vanuit de personages lopen een beetje door elkaar waardoor het niet altijd direct duidelijk is wie het is. Het verhaal begint traag waardoor ik niet de behoefte had om iedere minuut door te lezen en het boek makkelijk kon wegleggen. Uiteindelijk komt na ca. honderd bladzijdes de spanning in het verhaal doordat er steeds meer strijders afgeslacht worden en je erachter wil komen wie of wat daarvoor verantwoordelijk is. Daarnaast worden steeds meer personages geïntroduceerd waarvan je niet weet wat hun eigenlijke intenties zijn. Vul dit aan met diverse plottwists en dan wordt het uiteindelijk toch een boek waarin je snel verder wil lezen.
Naarmate het verhaal vordert, leer je de hoofdpersonages steeds beter kennen, maar toch heb je het gevoel dat er nog verborgen kanten zijn die naar boven zullen komen. Gelukkig kan je verder lezen. De glazen troon is namelijk het eerste deel uit een serie, maar het is wel een enigszins afgerond verhaal. Aangezien Sarah J. Maas deze op jonge leeftijd schreef, wil ik graag weten hoe haar schrijfstijl zich heeft ontwikkeld en ben dan ook benieuwd naar haar andere boeken. Ik waardeer het boek met 3,5 sterren. De recensie is eerder verschenen op beoken-cast.nl
Celaena Sardothien is de beruchtste sluipmoordenaar van Adarlan en moet haar straf uitzitten als dwangarbeider in de zoutmijnen van Endovier. Ze wordt door Dorian Havilliard, de kroonprins van Adarlan, uitgekozen om deel te nemen aan een toernooi. De winnaar van dit toernooi is de nieuwe Kampioen van de koning en biedt haar de mogelijkheid om te ontsnappen aan de gevangenis. Ze wordt opgeleid door kapitein Chaol Westfall om, onder een schuilnaam, de beste van alle strijders te worden. Doordat de deelnemers een voor een op vreselijke wijze vermoord worden, is het niet alleen een strijd voor haar vrijheid maar ook om te blijven leven. En dan heeft ze ook nog twee mannen die haar willen beminnen.
Celaena heeft vanaf jonge leeftijd geleerd om te vechten en voor zichzelf te zorgen. Ze laat zich niet snel vertellen wat ze moet doen en is een echte stoere powervrouw. Ze geeft niet op en blijft vechten. Wat wel bijzonder is in dit verhaal, is dat een slaaf, die moet vechten voor haar vrijheid, een hele grote kamer krijgt in het paleis met daarbij alle jurken die ze wil en zelfs een kamermeisje.
Het boek is verhalend geschreven vanuit de derde persoon. De vertellingen vanuit de personages lopen een beetje door elkaar waardoor het niet altijd direct duidelijk is wie het is. Het verhaal begint traag waardoor ik niet de behoefte had om iedere minuut door te lezen en het boek makkelijk kon wegleggen. Uiteindelijk komt na ca. honderd bladzijdes de spanning in het verhaal doordat er steeds meer strijders afgeslacht worden en je erachter wil komen wie of wat daarvoor verantwoordelijk is. Daarnaast worden steeds meer personages geïntroduceerd waarvan je niet weet wat hun eigenlijke intenties zijn. Vul dit aan met diverse plottwists en dan wordt het uiteindelijk toch een boek waarin je snel verder wil lezen.
Naarmate het verhaal vordert, leer je de hoofdpersonages steeds beter kennen, maar toch heb je het gevoel dat er nog verborgen kanten zijn die naar boven zullen komen. Gelukkig kan je verder lezen. De glazen troon is namelijk het eerste deel uit een serie, maar het is wel een enigszins afgerond verhaal. Aangezien Sarah J. Maas deze op jonge leeftijd schreef, wil ik graag weten hoe haar schrijfstijl zich heeft ontwikkeld en ben dan ook benieuwd naar haar andere boeken. Ik waardeer het boek met 3,5 sterren. De recensie is eerder verschenen op beoken-cast.nl
1
Reageer op deze recensie