Lezersrecensie
Mooie roman over de Eerste Wereldoorlog
Eva Linden (Lier, 1992) wilde als kleuter te paard draken verslaan. Toen dat niet mogelijk bleek, ging ze nieuwe werelden verkennen door het lezen en schrijven van boeken. Haar eerste boek, de Maanziek-trilogie, voltooide ze tijdens haar opleiding journalistiek en verscheen in 2016. Inmiddels heeft ze meerdere boeken en korte verhalen op haar naam staan in diverse categorieën: young adult, fantasy, feelgood en thrillers. Naast het schrijven van boeken, geeft ze ook schrijf coaching onder de naam ‘Schrijfgoesting’. Haar nieuwste boek (en tevens haar eerste roman) is De hooikinderen die als subtitel Brieven aan mijn zus heeft.
Suzanna wordt op bijna veertienjarige leeftijd naar de boerderij van haar oom Gaston en tante Geraldine gestuurd. De boerderij ligt in een afgelegen dorp in Wallonië en Suzanna moet er hard werken in een liefdeloos bestaan. Ze put steun uit de brieven die ze met haar zus Beatrijs (Bea) uitwisselt. In het najaar van 1914 breekt de Eerste Wereldoorlog uit. Dat zorgt ervoor dat Suzanna niet naar huis terug kan en een vreselijk geheim ontdekt op de hooizolder van de boerderij. Zullen dit geheim en de oorlog haar veranderen en kan ze ooit nog naar huis?
De cover heeft een nostalgische uitstraling door het gebruik van sepiatinten. Het toont een meisje zittend onder een boom in een papaverveld en past bij het verhaal. De illustraties vind je doorheen het hele verhaal. De korte hoofdstukken, die allemaal beginnen met een brief aan haar zus Bea, zijn geschreven vanuit Suzanna in de ik-vorm. Doordat de antwoordbrieven van Bea aan Suzanna niet zijn opgenomen, weet je niet wat haar reactie is op de brieven van haar zus. Het had het verhaal meer diepgang gegeven. De schrijfstijl is vlot, meeslepend en eenvoudig waardoor het boek geschikt is voor zowel jongeren als volwassenen. Het verhaal neemt je mee naar de onzekerheden en de angsten van een jong meisje, dat weggestuurd wordt uit haar ouderlijk huis naar een oom en tante die ze nauwelijks kent; ook de Franse taal beheerst ze niet. Daar komt dan de oorlog en het geheim overheen. En toch is het, ondanks de verdrietige en heftige dingen, geen zwaar boek.
Je wordt door Linden meegenomen naar het leven in een Waals boerendorp aan het begin van de vorige eeuw. Vervoer per paard en wagen of met de enige auto in het dorp, de Leuvense stoof en de klussen die gedaan moeten worden op de boerderij. Als Nederlandse weet ik heel weinig van de Eerste Wereldoorlog, dus was het interessant om iets meer over deze gruwelen te weten te komen. De inspiratie voor De hooikinderen kwam van de oma van Eva die haar vertelde over haar tijd als weeskind in de Tweede Wereldoorlog.
Het is mooi om te zien hoe Suzanna zich ontwikkelt van onzeker meisje naar een zelfbewuste en krachtige jonge vrouw. De plot zit mooi in elkaar met een twist aan het einde. Het is een verhaal over moed, angst, liefde, vriendschap, verlies overleven en kracht dat je achter elkaar wil doorlezen. Vergeet ook niet de prachtige boektrailer te bekijken. Ik waardeer deze historische roman met 4 sterren.
Suzanna wordt op bijna veertienjarige leeftijd naar de boerderij van haar oom Gaston en tante Geraldine gestuurd. De boerderij ligt in een afgelegen dorp in Wallonië en Suzanna moet er hard werken in een liefdeloos bestaan. Ze put steun uit de brieven die ze met haar zus Beatrijs (Bea) uitwisselt. In het najaar van 1914 breekt de Eerste Wereldoorlog uit. Dat zorgt ervoor dat Suzanna niet naar huis terug kan en een vreselijk geheim ontdekt op de hooizolder van de boerderij. Zullen dit geheim en de oorlog haar veranderen en kan ze ooit nog naar huis?
De cover heeft een nostalgische uitstraling door het gebruik van sepiatinten. Het toont een meisje zittend onder een boom in een papaverveld en past bij het verhaal. De illustraties vind je doorheen het hele verhaal. De korte hoofdstukken, die allemaal beginnen met een brief aan haar zus Bea, zijn geschreven vanuit Suzanna in de ik-vorm. Doordat de antwoordbrieven van Bea aan Suzanna niet zijn opgenomen, weet je niet wat haar reactie is op de brieven van haar zus. Het had het verhaal meer diepgang gegeven. De schrijfstijl is vlot, meeslepend en eenvoudig waardoor het boek geschikt is voor zowel jongeren als volwassenen. Het verhaal neemt je mee naar de onzekerheden en de angsten van een jong meisje, dat weggestuurd wordt uit haar ouderlijk huis naar een oom en tante die ze nauwelijks kent; ook de Franse taal beheerst ze niet. Daar komt dan de oorlog en het geheim overheen. En toch is het, ondanks de verdrietige en heftige dingen, geen zwaar boek.
Je wordt door Linden meegenomen naar het leven in een Waals boerendorp aan het begin van de vorige eeuw. Vervoer per paard en wagen of met de enige auto in het dorp, de Leuvense stoof en de klussen die gedaan moeten worden op de boerderij. Als Nederlandse weet ik heel weinig van de Eerste Wereldoorlog, dus was het interessant om iets meer over deze gruwelen te weten te komen. De inspiratie voor De hooikinderen kwam van de oma van Eva die haar vertelde over haar tijd als weeskind in de Tweede Wereldoorlog.
Het is mooi om te zien hoe Suzanna zich ontwikkelt van onzeker meisje naar een zelfbewuste en krachtige jonge vrouw. De plot zit mooi in elkaar met een twist aan het einde. Het is een verhaal over moed, angst, liefde, vriendschap, verlies overleven en kracht dat je achter elkaar wil doorlezen. Vergeet ook niet de prachtige boektrailer te bekijken. Ik waardeer deze historische roman met 4 sterren.
1
Reageer op deze recensie