Slotdeel van de Tunnels duologie

Mel Hartman (1972) is een Vlaamse auteur die met haar partner en hondje in een boerderij in haar geboorteplaats Oostende woont. Nadat ze afstudeerde in de klinische psychologie kreeg ze een baan als slaapanalist in een slaapcentrum. In 2007 debuteerde ze met De fantasiejagers. Al dan niet onder haar pseudoniem Melissa Vandeputte schreef ze columns, enkele verhalenbundels en wetenschappelijke essays. In haar verhalen spelen sterke jonge vrouwen een hoofdrol evenals vreemde en onverklaarbare fenomenen.

Terug is het slotdeel van de Tunnels duologie. Het kan zijn dat deze recensie spoilers bevat van het eerste deel Heen. In het tweede deel van de duologie ga je verder waar het eerste boek is geëindigd en daarom kan je dit ook niet echt los lezen. De in het eerste deel geïntroduceerde karakters komen weer terug zonder daar achtergrondinformatie bij te geven. Aangezien er een redelijke tijd verstreken is tussen het lezen van het eerste en het tweede boek wist ik soms niet meer wie wie of wat was.

De 16-jarige geadopteerde George Borg zit nog steeds in De Ark, ; het opleiding- en opvangcentrum voor wezens waar ze terecht is gekomen omdat ze bijzondere krachten heeft. Ze kan Tunnels zien en als enige Matroos door deze tunnels naar andere werelden reizen en weer terug. Alsof ze al niet genoeg aan haar hoofd heeft, komt ze ook oog in oog te staan met haar biologische moeder die haar als baby bij een pleeghuis heeft achtergelaten.

Hartman heeft een makkelijke en toegankelijke schrijfstijl, maar toch is Terug minder indrukwekkend dan het eerste deel. In het eerste deel werden de werelden geïntroduceerd en ook de wezens die in die werelden leven. Deze introductie ging gepaard met een uitgebreide omschrijving zodat je het voor je gaat zien. Dat was een van de grote krachten van dat boek. In Terug komen veel van de reeds geïntroduceerde wezens en werelden terug en waren er weinig nieuwe introducties. Het is hierdoor iets minder kleurrijk. Gelukkig is de humor wel weer goed aanwezig in dit verhaal, zeker als wordt uitgelegd hoe je met een van de wezens moet communiceren.

De spanning is aanwezig als George onderweg is naar De Schoonmaker, dé grote baas van alle Arken waar Matrozen worden opgeleid en buitenaardsen opgevangen. De Schoonmaker is omgeven door mysteries; bijna niemand weet wie het is en waar deze verblijft. De identiteit van dit personage was verrassend, maar de wending die het verhaal aan het eind neemt was, voor mij, te ver gezocht.

George is een leuk personage, evenals haar goede vrienden. Doordat haar moeder op het toneel is verschenen, komen er veel emoties en vragen bij George op en deze geven goed de getroebleerde relatie weer. Door de korte hoofdstukken, de vlotte vertelstijl en humor lees je deze young adult urban fantasy snel uit. Ik waardeer het boek met 3 sterren.

Deze recensie is eerder verschenen op boeken-cast.nl