Een ode aan de liefde

Een heerlijk romantisch boek tegen het decor van de Roaring Twenties.
In dit boek staat de romantische ziel Laura Bradshaw centraal, haar liefde voor lezen en dieren heeft ze van haar moeder. Elke keer als ze weer een brief vindt in de brievenboom afkomstig van haar geheime penvriend voel je met haar mee. De romantiek spat ervan af en wat een leuke toevoeging dat de brievenboom in de dierentuin staat!
De schrijfster schrijft heel beeldend en gedetailleerd dus je kunt je helemaal inleven in de omgeving, de kledingstijl en alles wat je in de jaren twintig in het straatbeeld zag en de fijne personages.
Vanaf het begin geeft dit boek je een fijn gevoel en een glimlach op je gezicht.

De schrijfstijl van Fordham is lekker luchtig en dat past heel goed bij dit verhaal. Het is een interessant onderwerp wat ook meteen nostalgie bij jezelf oproept, iedereen kan zich nog wel het speciale gevoel herinneren bij het ontvangen of schrijven van een brief. Dat had toch iets heel speciaals en de briefwisseling tussen Isaac en Laura verwarmt je hart.
Je hoopt als lezer zo dat deze 2 voor elkaar bestemde mensen erachter komen wie ze schrijven en dat hun liefde mag opbloeien ondanks de vete tussen hun vaders. Ook al heeft de vader van Laura een andere man voor haar op het oog, de mysterieuze zakenman Abel. De strijd tussen hoofd en hart heeft de schrijfster goed weergegeven in dit boek.

Wat ik mooi vond is dat het niet oppervlakkig was maar dat rouw en posttraumatische stress onderwerpen zijn die serieus genomen worden in dit verhaal maar toch op een luchtige en liefdevolle manier in het verhaal verwerkt zijn. Het verdriet dat Laura heeft om haar moeder is voelbaar. Dat beetje diepgang is goed gekozen en maakt het net wat interessanter waardoor je graag door wil blijven lezen.

In het midden van het boek kwam er wat meer vaart in wat dit verhaal ook wel nodig had, is de mysterieuze Abel wel wie hij zegt dat hij is?
En een geheimzinnige brief van een vrouw die de oom van Isaac gekend heeft brengt wat spanning in het verhaal.
De zoektocht naar de waarheid achter de ruzie tussen Campbell en Bradshaw is een hele mooie toevoeging, vooral omdat Laura en Isaac dit samen doen. Deze schrijfster weet op een prachtige en emotionele manier alles samen te brengen op het einde.
Isaac is vastbesloten het mysterie op te lossen zelfs als hij daarvoor diep in het verleden moet graven. Isaac wil de vrouw van zijn dromen voor zich winnen en natuurlijk hoopt hij zo hun vaders ook weer bij elkaar te brengen want wat is er toch gebeurd in het verleden? Gaat dit lukken of blijft alles bij het oude?

Mijn favoriete personage in dit boek was de lieve mevrouw Guskin...eigenlijk zouden we allemaal een mevrouw Guskin in ons leven moeten hebben. Wie zij is zul je snel ontdekken tijdens het lezen van dit fijne boek.
Ik vind het heerlijk om tussen de wat zwaardere boeken door een heerlijk romantisch verhaal te lezen waarbij je gewoon kunt genieten en niet te veel hoeft na te denken. En als het ook nog een historische roman is met een geheim dat uitgezocht moet worden geeft dat net dat beetje extra voor mij.
Dit boek is echt een ode aan de liefde!