Hartverwarmend eerbetoon

In Mevrouw mijn moeder brengt Yvonne Keuls een liefdevol en levendig portret van haar moeder, een vrouw die hunkerde naar verhalen. De moederfiguur is een vrouw van stand uit het vroegere Nederlands-Indië, maar bovenal een rasvertelster en roddelhongerige ziel die het vertellen tot kunst verhief. Yvonne Keuls schrijft met warmte en humor over een vrouw die niet de wereld introk, maar de wereld naar zich toe liet komen via de woorden van haar dochter. Daarmee is het boek niet alleen een ode aan een markante moeder, maar ook aan het vertellen zelf als levenskracht en overlevingsmechanisme.

Het Indische verleden vormt het warme hart van het verhaal, rijk aan geuren, smaken, gebruiken en woorden uit het Maleis. Het boek wemelt van de culturele verwijzingen, van de doekoen tot de kwee talams, en roept een wereld op die steeds verder achter de horizon verdwijnt. In het bijzonder de “Indische tantes”, kleurrijke personages die met hun taal en verhalen een cultuur levend hielden, worden liefdevol tot leven gewekt. Hun verdwijnen betekent ook het verdwijnen van een manier van vertellen, een klankkleur en een gevoelswereld die Yvonne Keuls op meeslepende wijze weet vast te leggen.

Yvonne Keuls’ vertelstijl is beeldend en doordrenkt met humor en melancholie. Ze toont hoe verhalen niet slechts vermaak zijn, maar een manier om te bestaan, te herinneren en betekenis te geven aan het leven. Mevrouw mijn moeder is een hartverwarmend eerbetoon aan de kracht van mondelinge overlevering en aan een vrouw die, zelfs zonder zelf te reizen, de wereld begreep door de ogen van haar dochter. Het boek leest als een sprankelend familiearchief dat door Yvonne Keuls teder tot leven wordt gewekt.