Een behoorlijk misdaadverhaal

De Vlaamse schrijfster Lydia Verbeeck (1948) is nu gepensioneerd na een loopbaan als onderwijzeres en scenariste voor radio en televisie. In haar vrije tijd is ze stadsgids in Lier, de stad waar zich haar vijf historische thrillers afspelen. Verbeeck werd al twee keer genomineerd voor de Hercule Poirotprijs, maar besloot vorig jaar toch het genre van de historische thriller (voorlopig) vaarwel te zeggen. Vergelijking met X onbekenden is het eerste deel van een nieuwe serie rond reisbegeleidster Sofie Catoor.

Sofie Catoor is reisbegeleidster op georganiseerde busreizen. Ze is pas getrouwd. Haar man heeft een zestienjarige zoon Mattias, die bij zijn moeder woont. Als ze op reis is, skypet ze vaak met het thuisfront. Deze reis gaat het naar Dresden, de Duitse stad die in de tweede wereldoorlog door de Britten en Amerikanen zwaar werd gebombardeerd. In Leipzig ontmoet het gezelschap George Rogers, een Brit die door een treinstaking niet naar Dresden kan. Hij mag met hun bus mee, op voorwaarde dat hij de reizigers het verhaal van de Frauenkirche vertelt. George is namelijk uitgenodigd op een viering in deze kerk, die in de oorlog werd verwoest, maar later weer heropgebouwd.

Als Sofie naar huis belt, blijkt Mattias op het politiebureau te zitten. Sofie wil weten hoe en waarom, maar krijgt alleen de ex-vrouw van haar man aan de telefoon. Dit stelt haar niet helemaal gerust. Als er dan tijdens hun bezoek een aanslag wordt gepleegd, waarbij een gedeelte van de Frauenkirche flink beschadigd wordt, willen alle reizigers snel naar huis. Helaas is de bus door een ongeval flink beschadigd en moeten ze wachten tot er vervanging is geregeld. Ondertussen loert het gevaar ook op Sofie, want iemand heeft het op haar voorzien...

Lydia Verbeeck wilde een thriller schrijven met als hoofdpersoon een doodgewone vrouw die ongewild in de problemen komt en niets anders kan doen dan zelf uit te zoeken wat haar overvalt. Daar is ze in geslaagd. De 'onbekenden' uit de titel van het boek zijn niet alleen de leden van het reisgezelschap, maar ook de mensen die ze onderweg ontmoeten. Ieder nieuw personage — bijvoorbeeld George Rogers, of de persoon die de aanslag pleegt — heeft zijn impact op het gedrag van de groep, maar de groep beïnvloedt ook de gedragingen van de individuen. Van die wisselwerking tussen groepsdynamica en individueel gedrag heeft Lydia Verbeeck een mooi in elkaar passend geheel gemaakt.

In haar nawoord vertelt de schrijfster te zijn geïnspireerd door de nieuwsberichten in de kranten en op televisie, die een groeiend gevoel van onbehagen en verbijstering bij haar teweegbrachten. Zozeer zelfs, dat ze er wel een boek over móést schrijven. Ze heeft er een mooi verhaal van gemaakt, over een grote groep mensen die deel uitmaken van een reisgezelschap. Die laat ze een mening verwoorden over verschillende onderwerpen. Je kunt het er mee eens zijn of niet, maar je gaat er wel over nadenken. Een nadeel van zo ’n grote groep is de veelheid aan namen. Dat is af en toe verwarrend. Je leert de mensen niet echt goed kennen, waardoor ze niet allemaal goed uit de verf komen. De plot zit wel goed in elkaar. Met Vergelijking met X onbekenden heeft Lydia Verbeeck een behoorlijk misdaadverhaal geschreven. Ik ben dan ook benieuwd naar de rest van de serie.