Een rauw verhaal zonder hoop

De Engelse Hanna Jameson studeert in Brighton Amerikaanse geschiedenis en literatuur aan de universiteit van Sussex. Ze is nog maar tweeëntwintig, maar te oordelen naar haar taal en fictie zou je dat niet zeggen, want erg onschuldig klinkt haar verhaal niet. Ze heeft eerder in Australië gewoond en heeft met bands meegereisd door Europa, Japan en de VS. Dit is haar thrillerdebuut, waar ze op zeventienjarige leeftijd al aan begon. Wat je bent is het eerste deel van een serie, die zich afspeelt in de Londense onderwereld.

Nic Caruana is half Schot, half Italiaan. Hij komt uit een gewoon gezin, met een broer en een zus. Toen hij jong was, hebben ze hem overmeesterd op straat en per ongeluk heeft hij de aanvaller gestoken met een mes dat niet eens van hem was, maar toch belandde hij in de gevangenis. Nu heeft hij van mensen doden zijn beroep gemaakt. Hij gebruikt elk wapen dat maar nodig is om tot de waarheid te komen, en is zeer gewelddadig. Pat Dyer, een wapenhandelaar, roept zijn hulp in om zijn vermiste zestienjarige dochter Emma te zoeken. Nic maakt kennis met Pats vrouw Clare, een voormalige danseres. Haar polsen zitten vol littekens. Hij raakt geïntrigeerd en wil elke keer langs haar adres om haar wat te vragen. Zij flirt met hem en hij raakt helemaal in de ban van haar. Hij blijft komen, ook nadat Emma dood gevonden wordt. Pat vertrouwt het niet. Hij is niet iemand die met zich laat sollen. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat Nic een relatie met zijn vrouw begint. Op een gegeven moment wordt Nic van verschillende kanten aangevallen en moet hij onderduiken en vechten om te overleven. Dan krijgt hij een telefoontje van thuis, dat zijn broer is neergeschoten boven Afghanistan. Komt hij nog wel naar de begrafenis of heeft hij het te druk met andere dingen?

Is het kwaad iets wat je bent of is het iets wat je doet? Of kun je zo gemaakt worden, dat het je allemaal geen barst meer kan schelen? Dat laatste ben ik meer geneigd te geloven. Nic heeft geen dromen meer, en na zijn avontuur in de gevangenis hoeft hij al helemaal niet meer te hopen op de goedkeuring van zijn ouders. Eigenlijk was het gewoon zelfverdediging, maar zijn ouders stonden niet achter hem. Wat doet dat met je? Hoe word je dan? Als hij dan hoopt op de liefde van Clare, komt hij helemaal van een koude kermis thuis.

Wat je bent van Hanna Jameson is een rauw verhaal zonder hoop. Je hebt toch wel sympathie voor Nic, maar hij doet ongelofelijk gewelddadige dingen. Eigenlijk is het schrijnend, dat drie kinderen uit een gezin zo anders terecht kunnen komen. Je zou wat meer over Clare te weten willen komen, maar dat is lastig als het verhaal verteld wordt door Nic zelf. Hij wil ook meer over haar te weten komen. Hij komt wel in het bezit van een paar dvd ‘s, waarop een dansende Clare te zien is. Maar hoe komt ze toch aan haar littekens, wil Nic weten.

Wat je bent is wel een thriller, maar toch ook een psychologische roman. De kaft vind ik niet passend bij het verhaal, de Engelse kaft is veel beter. Het Nederlandse boek lijkt meer op een chicklit en dat is het echt niet. Hanna Jameson kan wel schrijven, maar heeft een vrij harde schrijfstijl die je van een zo jong iemand niet zou verwachten. Als ik vergelijk met andere schrijvers, zoals Roslund & Hellström, dan vraag ik mij af waar ze die taal heeft opgepikt. Die schrijvers zijn immers ervaringsdeskundigen, maar hoe zit dat met Hanna Jameson?