Lezersrecensie
De onzichtbaren denderen na
Frank Nellen (1982) werkt als fiscalist en universitair docent. De onzichtbaren is zijn tweede roman.
Het verhaal bestaat uit verschillende episodes.
De ik-figuur, Dani, groeit in de jaren zeventig op in een dorpje in Oekraïne. Op zekere dag verschijnt er een nieuwe klasgenoot, Pavel. Hij is wees en komt bij zijn oudtante in huis. Met zijn komst verandert de sfeer. Pavel is een eenling, zondert zich af, leest. Na verloop van tijd maken de jongens, Igor voorop, contact en begint Pavel te vertellen. Verhalen over bijzondere individuen, verhalen waarin de verworvenheden van het socialisme doorklinken. De jongens hangen aan zijn lippen.
Na de schooltijd gaat Pavel studeren in Kiev, Igor en Dani werken in de lampenfabriek net buiten hun dorp.
In de lente van 1986 zien de mensen in het dorp een vreemd licht, gevolgd door een stofregen. Dagen later horen ze over de ontploffing in Tsjernobyl en weer dagen later worden ze geëvacueerd.
Niet lang daarna komt Dani bij toeval in de universiteitsbibliotheek in Kiev. Pavel spreekt er de mensen toe. Over de de mislukking van de socialistische heilstaat. Waarin de gewone mensen - de onzichtbaren die het land draaiend houden - vermorzeld worden door het systeem en door gebrek aan leiderschap. Nadat hij het standbeeld van Lenin in de bibliotheek eigenhandig heeft omgetrokken, verdwijnt Pavel spoorloos.
Weer jaren later hoort Dani een stem op de radio, onmiskenbaar die van Pavel. Hij besluit naar hem op zoek te gaan en komt tot een ontluisterende ontdekking.
Met inlevingsvermogen en rijk taalgebruik weet Frank Nellen zijn personages kleur te geven. Situaties schetst hij beeldend. Thema’s als (verloren) vriendschappen, uitzichtloosheid en onverschilligheid zijn hierin overtuigend verwerkt.
De onzichtbaren stemt niet vrolijk, maar vraagt gelezen te worden.
Het verhaal bestaat uit verschillende episodes.
De ik-figuur, Dani, groeit in de jaren zeventig op in een dorpje in Oekraïne. Op zekere dag verschijnt er een nieuwe klasgenoot, Pavel. Hij is wees en komt bij zijn oudtante in huis. Met zijn komst verandert de sfeer. Pavel is een eenling, zondert zich af, leest. Na verloop van tijd maken de jongens, Igor voorop, contact en begint Pavel te vertellen. Verhalen over bijzondere individuen, verhalen waarin de verworvenheden van het socialisme doorklinken. De jongens hangen aan zijn lippen.
Na de schooltijd gaat Pavel studeren in Kiev, Igor en Dani werken in de lampenfabriek net buiten hun dorp.
In de lente van 1986 zien de mensen in het dorp een vreemd licht, gevolgd door een stofregen. Dagen later horen ze over de ontploffing in Tsjernobyl en weer dagen later worden ze geëvacueerd.
Niet lang daarna komt Dani bij toeval in de universiteitsbibliotheek in Kiev. Pavel spreekt er de mensen toe. Over de de mislukking van de socialistische heilstaat. Waarin de gewone mensen - de onzichtbaren die het land draaiend houden - vermorzeld worden door het systeem en door gebrek aan leiderschap. Nadat hij het standbeeld van Lenin in de bibliotheek eigenhandig heeft omgetrokken, verdwijnt Pavel spoorloos.
Weer jaren later hoort Dani een stem op de radio, onmiskenbaar die van Pavel. Hij besluit naar hem op zoek te gaan en komt tot een ontluisterende ontdekking.
Met inlevingsvermogen en rijk taalgebruik weet Frank Nellen zijn personages kleur te geven. Situaties schetst hij beeldend. Thema’s als (verloren) vriendschappen, uitzichtloosheid en onverschilligheid zijn hierin overtuigend verwerkt.
De onzichtbaren stemt niet vrolijk, maar vraagt gelezen te worden.
2
Reageer op deze recensie