Lezersrecensie
Intrigerend verhaal
Mercedes Abad (Barcelona, 1961) studeerde journalistiek, schrijft romans en korte verhalen en is docent aan de schrijversschool Ateneu Barcelones.
De novelle Escuela de escritura uit 2023 verscheen begin 2025 in de Nederlandse vertaling van Fennie Steenhuis.
De ik-figuur zou zowel een man als een vrouw kunnen zijn. Er is geen uitgesproken masculien of feminien gedrag of taalgebruik. Uit enkele kleine aanwijzingen blijkt dat de ik-figuur een vrouw is.
Na een succesvol debuut heeft ze nog enkele boeken gepubliceerd, zonder dit succes te evenaren. Haar schrijverscarrière is tanende en haar baan als docent aan de schrijversschool is noodzakelijk voor haar levensonderhoud. Daar begeleidt ze aankomend auteurs in hun schrijfproces. Als een bijzonder talentvolle studente plotseling overlijdt en de ik-figuur in het bezit is van haar bijna voltooide manuscript, besluit ze dat dit meesterwerk niet onopgemerkt mag blijven, maar ze raakt verstrikt in haar ambities.
Het is een intrigerend verhaal, waarin thema’s als prestatiedruk, eerzucht en loyaliteit een rol spelen. In de beperkte ruimte van zo’n 100 pagina’s worden personages duidelijk neergezet.
Ondanks het perspectief van de ik-figuur houdt de schrijfstijl de lezer op afstand. De stijl valt ook niet bijzonder op, noch door schoonheid, noch door een gebrek daaraan. Het leest vlot en weet een zekere spanning vast te houden.
De novelle Escuela de escritura uit 2023 verscheen begin 2025 in de Nederlandse vertaling van Fennie Steenhuis.
De ik-figuur zou zowel een man als een vrouw kunnen zijn. Er is geen uitgesproken masculien of feminien gedrag of taalgebruik. Uit enkele kleine aanwijzingen blijkt dat de ik-figuur een vrouw is.
Na een succesvol debuut heeft ze nog enkele boeken gepubliceerd, zonder dit succes te evenaren. Haar schrijverscarrière is tanende en haar baan als docent aan de schrijversschool is noodzakelijk voor haar levensonderhoud. Daar begeleidt ze aankomend auteurs in hun schrijfproces. Als een bijzonder talentvolle studente plotseling overlijdt en de ik-figuur in het bezit is van haar bijna voltooide manuscript, besluit ze dat dit meesterwerk niet onopgemerkt mag blijven, maar ze raakt verstrikt in haar ambities.
Het is een intrigerend verhaal, waarin thema’s als prestatiedruk, eerzucht en loyaliteit een rol spelen. In de beperkte ruimte van zo’n 100 pagina’s worden personages duidelijk neergezet.
Ondanks het perspectief van de ik-figuur houdt de schrijfstijl de lezer op afstand. De stijl valt ook niet bijzonder op, noch door schoonheid, noch door een gebrek daaraan. Het leest vlot en weet een zekere spanning vast te houden.
2
Reageer op deze recensie