Een bijdrage aan weerbaarheid?

De Franse schrijver Tanguy Viel (Brest, 1973) debuteerde in 1998. De novelle La fille qu’on appelle verscheen in 2021, de Nederlandse vertaling van Katrien Vandenberghe werd uitgegeven in 2022.

Een meisje dat je belt speelt zich af in een niet nader genoemde Franse kustplaats, waar de boven- en de onderwereld zich met elkaar vermengen en elkaar in evenwicht houden. Burgemeester Le Bars knijpt een oogje toe als het gaat om de handel en wandel van casinohouder Franck Bellec en verwacht in ruil daarvoor wederdiensten.
Jaren eerder had Bellec zich opgeworpen als manager van een plaatselijk bokstalent, dat het onder zijn leiding heeft gebracht tot nationaal kampioen en nu werkzaam is als chauffeur van de burgemeester. Als deze de burgemeester in de intimiteit van de dienstauto vraagt of hij kan helpen bij het vinden van een huis voor zijn dochter, ontstaat een onstuitbare kettingreactie.

De Nederlandse titel is voor tweeërlei uitleg vatbaar, de oorspronkelijke titel is explicieter (evenals de Duitse en de Engelse vertaling).
Macht corrumpeert. Viel laat zien hoe dit kan uitwerken op individuen.
Twee verhaallijnen lopen door elkaar. De gebeurtenissen worden filmisch verteld, vanuit verschillende perspectieven en ondanks het zware onderwerp met een zekere lichtvoetigheid. De wijze waarop het slachtoffer zich opricht is daarin vervlochten, beschouwend, en doorspekt met treffende metaforen.
Niet alleen het ongemak, het besef een grens te hebben overschreden en niet meer terug te kunnen - “een contract waarvan ze op voorhand alle clausules had aanvaard en alle aanhangsels had ondertekend” - het onrecht, de weerzin zijn voelbaar, ook de vraag hoe het zover kan komen en waarom mensen de keuzen maken die ze maken, komt aan bod. En dat alles in prachtig taalgebruik en in nog geen 130 pagina’s.