Lezersrecensie
Blijft leuk
Naar verluidt, is Pierre Martin het pseudoniem van een bekend Duits (thriller)auteur, maar wie is tot op heden niet bekendgemaakt.
Zijn Madame le Commissaire, Isabelle Bonnet, heeft een geschiedenis als commandant van een terreurbestrijdingseenheid. Nadat ze ernstig gewond is geraakt bij een aanslag op de president, waarbij de president er dankzij haar zonder kleerscheuren afkwam, trekt ze zich terug in haar geboortedorp in de Provence.
Daar onderzoekt ze samen met haar excentrieke assistent onopgeloste en soms ook onopgemerkte misdaden en vervult ze geheime opdrachten van haar voormalig leidinggevende in Parijs. En passant geniet ze van het goede leven.
Als haar assistent een vrouw tegenkomt die haar geheugen kwijt is, is dat het begin van allerlei staatsgevaarlijke verwikkelingen, die Isabelle natuurlijk weer tot een goed einde brengt.
Is het allemaal geloofwaardig? Nee. Zijn het diepgaand uitgewerkte karakters? Nee.
De kracht zit in de luchtigheid, in de ironische verteltrant - wederom in een fijne vertaling van Ans de Graaff en David Orthel - in de stereotyperingen en in de herhaling. (Al heb ik de partijtjes jeu de boules en de gebruikelijke eaus de menthe gemist.)
Madame le Commissaire is steeds weer een meer dan verkwikkend tussendoortje!
Zijn Madame le Commissaire, Isabelle Bonnet, heeft een geschiedenis als commandant van een terreurbestrijdingseenheid. Nadat ze ernstig gewond is geraakt bij een aanslag op de president, waarbij de president er dankzij haar zonder kleerscheuren afkwam, trekt ze zich terug in haar geboortedorp in de Provence.
Daar onderzoekt ze samen met haar excentrieke assistent onopgeloste en soms ook onopgemerkte misdaden en vervult ze geheime opdrachten van haar voormalig leidinggevende in Parijs. En passant geniet ze van het goede leven.
Als haar assistent een vrouw tegenkomt die haar geheugen kwijt is, is dat het begin van allerlei staatsgevaarlijke verwikkelingen, die Isabelle natuurlijk weer tot een goed einde brengt.
Is het allemaal geloofwaardig? Nee. Zijn het diepgaand uitgewerkte karakters? Nee.
De kracht zit in de luchtigheid, in de ironische verteltrant - wederom in een fijne vertaling van Ans de Graaff en David Orthel - in de stereotyperingen en in de herhaling. (Al heb ik de partijtjes jeu de boules en de gebruikelijke eaus de menthe gemist.)
Madame le Commissaire is steeds weer een meer dan verkwikkend tussendoortje!
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van IngridBs
Gesponsord
Een roman die bijna uit zijn voegen barst van emotie met een prachtige schrijfstijl en onvergetelijke personages, een verhaal dat je telkens weer zult willen herlezen.
