Het water van de zee heeft kleine flonkeringen onder de zon die uitbundig straalt

Een fijne bundel met mooie gedichten van een ouder wordend mens. De blik van een opa, het sterven van zijn zieke zus, die in de zee voorbij de horizon ging. Van haar waren de fantastische poppenspelershanden die met Poppentheater Dibbes overal in het land kleuters kon laten schateren en laten huilen.
Genoeg droevigs, maar niet zo aanwezig, bewust weggeschreven in kleine golfjes op een zonnige dag aan het strand met kleine diamantjes op de toppen van die golfjes door het brekende licht. Maar op de achtergrond: 'Het water van de zee, zo diep, zo diep ...'.
Misschien is het water naar de zee dragen, soms wordt het erg zoet, maar mooi vind ik het wel.