Lezersrecensie
Ter bevestiging van complottheoriën een must, anders biedt het weinig vertier
Dit boek is geen aanrader. Alle mogelijke complottheoriën rondom het ontstaan van aids worden aangedragen. Daarbij wordt de hoofdpersoon nergens bedreigd, al wordt dat wel gesuggereerd. Maar ze heeft het niet door. Om haar heen worden veel mensen vermoord, maar de hoofdpersoon zelf verrassenderwijs niet. Maar zij is wel het bemoeizieke en nieuwsgierige aagje.
De hoofdpersoon is archeologe en daarom gewend om allerlei kleine opgegraven stukjes aaneen te voegen tot er langzaamaan een antieke Grieks voorwerp van aardewerk ontstaat. Aan dat voorwerp ontbreken toch altijd nog stukjes, maar daar moet je uiteindelijk tevreden mee zijn. Dit is een metafoor voor het onderzoek dat ze instelt naar de dood van haar zoon. Ze is zeker dat het om moord gaat en niet om zelfmoord. Daarom gaat zij als een archeologe graven in zijn verleden om zo een compleet beeld te krijgen van zijn bestaan. Er blijven raadsels over aan het eind van het boek, maar een vermoeden van het geheel bestaat er bij de hoofdpersoon. Deze hele complottheorie heeft weinig te maken met de titel van het boek. Ook daar draait het om een grote vraag, wat er toch met de hersens van John F Kennedy is gebeurd. Haar zoon schijnt zich daar ook erg druk over te hebben gemaakt.
Henning Mankell heeft ongeveer de helft van zijn leven ook regelmatig in Mozambique rondgereisd. Hij heeft daar in Maputo ook een theater opgericht met acteurs uit Mozambique. Verhalen over hoe blanke mannen uit Zuid-Afrika jonge zwarte meisjes misbruikten spelen een rol voor de couleur locale.
Al met al schrijft Mankell wel mooie zinnen. Het verhaal mist echter elke diepgang. Ik wilde het wel uitlezen, maar eigenlijk bleek het de moeite niet waard.
De hoofdpersoon is archeologe en daarom gewend om allerlei kleine opgegraven stukjes aaneen te voegen tot er langzaamaan een antieke Grieks voorwerp van aardewerk ontstaat. Aan dat voorwerp ontbreken toch altijd nog stukjes, maar daar moet je uiteindelijk tevreden mee zijn. Dit is een metafoor voor het onderzoek dat ze instelt naar de dood van haar zoon. Ze is zeker dat het om moord gaat en niet om zelfmoord. Daarom gaat zij als een archeologe graven in zijn verleden om zo een compleet beeld te krijgen van zijn bestaan. Er blijven raadsels over aan het eind van het boek, maar een vermoeden van het geheel bestaat er bij de hoofdpersoon. Deze hele complottheorie heeft weinig te maken met de titel van het boek. Ook daar draait het om een grote vraag, wat er toch met de hersens van John F Kennedy is gebeurd. Haar zoon schijnt zich daar ook erg druk over te hebben gemaakt.
Henning Mankell heeft ongeveer de helft van zijn leven ook regelmatig in Mozambique rondgereisd. Hij heeft daar in Maputo ook een theater opgericht met acteurs uit Mozambique. Verhalen over hoe blanke mannen uit Zuid-Afrika jonge zwarte meisjes misbruikten spelen een rol voor de couleur locale.
Al met al schrijft Mankell wel mooie zinnen. Het verhaal mist echter elke diepgang. Ik wilde het wel uitlezen, maar eigenlijk bleek het de moeite niet waard.
1
Reageer op deze recensie