Lezersrecensie
Als je geboren wordt ga je ook dood, daar denkt iedereen wel eens aan. Hoe doe je dat met kinderen?
Wijze gedachten over de dood komen naar voren in een samenzijn van een opa met zijn kleinzoon Christiaan, Het is moeilijk de juiste toon en woorden te vinden. In dit boek gaat dat heel mooi, behalve aan het begin waar Christiaan schrikt als Opa zegt dat de rups misschien snel dood gaat. Het mooie is dat Christiaan heel natuurlijk veel vragen stelt en Opa beantwoord de vragen eerlijk en diepzinnig. Vragen over wat er gebeurt na de dood worden vanuit verschillende levensvisies beantwoord zonder dat het een lesje is. Christiaan houdt van zijn opa en vraagt zich af of en hoe hij zijn opa weer zal ontmoeten na de dood. Opa maakt een grapje bij de vraag wat er na de dood is. Uiteindelijk geeft Christiaan antwoord op de door hem gestelde vraag waarom we geboren worden.
Aan het eind van het boekje schrijft Christiaan een brief aan zijn opa. Hij vergelijkt daar in doodgaan met een rups die verandert in een vlinder. Alles wordt anders, de rups is er niet meer, maar wel de vlinder.
Die vraag is er vanzelfsprekend ook als het eitje van een vlinder in een rups verandert.
Na het verhaal geeft Rebecca Dabekaussen tien goede tips hoe de dood te bespreken met kinderen. Vooral heel ontspannen zijnen ruimte geven aan de kinderen. Belangrijk vind ik ook het inzicht van haar dat tijdsbesef bij kinderen noodzakelijk is om in diepere zin het verschijnsel dood te kunnen begrijpen. Dat is als ze beginnen klok te kijken. Ze is ook duidelijk over het punt dat het veelal goed is om kinderen te vertellen en te betrekken bj een verlies en een afscheid.
Kortom de zaken komen op een goede manier aan bod in dit boek.
Aan het eind van het boekje schrijft Christiaan een brief aan zijn opa. Hij vergelijkt daar in doodgaan met een rups die verandert in een vlinder. Alles wordt anders, de rups is er niet meer, maar wel de vlinder.
Die vraag is er vanzelfsprekend ook als het eitje van een vlinder in een rups verandert.
Na het verhaal geeft Rebecca Dabekaussen tien goede tips hoe de dood te bespreken met kinderen. Vooral heel ontspannen zijnen ruimte geven aan de kinderen. Belangrijk vind ik ook het inzicht van haar dat tijdsbesef bij kinderen noodzakelijk is om in diepere zin het verschijnsel dood te kunnen begrijpen. Dat is als ze beginnen klok te kijken. Ze is ook duidelijk over het punt dat het veelal goed is om kinderen te vertellen en te betrekken bj een verlies en een afscheid.
Kortom de zaken komen op een goede manier aan bod in dit boek.
1
Reageer op deze recensie