Lezersrecensie
De kunst van het nietsdoen
Dit boek is geen roman, geen dagboek en geen boek over kanker. Het gaat voor mij meer om de kunst om te leven. Genieten van de tijd, tussen de tijd. Prachtig hoe hij de tijd beschrijft op een terrasje, met een biertje, wachten op de anderen. Het is zijn hele levenshouding en ik heb daar wel bewondering voor.
Je krijgt een caleidoscopisch beeld van zijn leven. De diagnose, hoe hij reageert (gewoon doorleven), zijn jeugd en met name de relatie met zijn moeder en zijn vader, zijn schrijverschap en vooral hoe hij geniet van nergens meer heen hoeven en leven 'tussen de tijd'.
Ook de humor in zijn manier van schrijven vind ik heel fijn. Ik had regelmatig de neiging om stukken voor te lezen omdat ik ze zo grappig vond en om de scène met de wesp zat ik hardop te lachen.
Je krijgt een caleidoscopisch beeld van zijn leven. De diagnose, hoe hij reageert (gewoon doorleven), zijn jeugd en met name de relatie met zijn moeder en zijn vader, zijn schrijverschap en vooral hoe hij geniet van nergens meer heen hoeven en leven 'tussen de tijd'.
Ook de humor in zijn manier van schrijven vind ik heel fijn. Ik had regelmatig de neiging om stukken voor te lezen omdat ik ze zo grappig vond en om de scène met de wesp zat ik hardop te lachen.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Irene Otto
Gesponsord
Een indringend verhaal op het scherp van de snede, vanuit de belevingswereld van de strafrechtadvocate die als slachtoffer moet strijden voor een eerlijke behandeling onder het recht waar ze altijd in heeft geloofd.
Hetzelfde boek lezen brengt mensen samen: je hebt direct iets om over te praten! Daarom lezen we in november met heel Nederland 'Joe Speedboot' van Tommy Wieringa. Je haalt het boek gratis op bij je bibliotheek.
