Lezersrecensie
Geweldig
Wat een fantastisch, geweldig boek! Dit is de reden dat boeken moeten bestaan, dat verhalen verteld moeten worden. Lang geleden dat ik zó begaan was met personages en dat ik zo graag verder wilde lezen!
Ik hoop dat er nog een deel komt, uit die onuitputtelijke bron van gewone levens van gewone mensen, die bij het inzoomen geen van allen zo gewoon waren. Ontroerend, triest, eenzaam, grappig, gekweld, dapper, zoals wij allemaal soms in onze levens zijn. Joris van Casteren heeft er prachtige, indringende portretten van gemaakt die je niet onberoerd zullen laten.
De stemmen van de dagboekschrijvers worden vertolkt door de schrijver van het boek en dat zorgt soms voor ruis, wat een klein beetje afbreuk doet aan het authenticiteitsgevoel. Joris heeft vrijwel geen stukken tekst direct uit de dagboeken overgenomen, maar er met zijn eigen woorden een nieuw (zeer leesbaar) verhaal van gemaakt. Dat roept soms wel de vraag op hoe de oorspronkelijke dagboekschrijver het geformuleerd heeft, bijvoorbeeld: 'Delden is te dom voor echte kunst.' staat er bij Louise Oijen. Is dit een citaat of een interpretatie van Joris?
Zeker bij iemand als Eva Koning, die verschillende personages / stemmen in zich heeft die zich uiten in haar dagboek, ben ik erg benieuwd naar hoe ze dat opgeschreven heeft. Staat er: Betje zegt:... ? Of hebben ze allemaal een eigen handschrift? Of zelfs een eigen dagboek? We komen het niet te weten en dat vind ik toch jammer, want ik ben daar toch wel erg nieuwsgierig naar. Ook het genoemde dagboek van de naaister vanaf 1874 wordt niet gebruikt, maar mijn nieuwsgierigheid is enorm. Dus Joris, wil je alsjeblieft nog eens 5 jaar het archief in duiken??
De laatste hoofdstukken waarin een paar dagboekschrijvers of nabestaanden aan het woord komen zijn een mooie toevoeging, vooral omdat je wilt weten hoe het afgelopen is met ze. En het haalt de lichte schroom weg, die ik toch ook wel voelde bij het lezen van zoveel intieme details, de schrijvers wilden het blijkbaar echt zelf.
En Wim de Vries verdient een eigen boek.
Ik hoop dat er nog een deel komt, uit die onuitputtelijke bron van gewone levens van gewone mensen, die bij het inzoomen geen van allen zo gewoon waren. Ontroerend, triest, eenzaam, grappig, gekweld, dapper, zoals wij allemaal soms in onze levens zijn. Joris van Casteren heeft er prachtige, indringende portretten van gemaakt die je niet onberoerd zullen laten.
De stemmen van de dagboekschrijvers worden vertolkt door de schrijver van het boek en dat zorgt soms voor ruis, wat een klein beetje afbreuk doet aan het authenticiteitsgevoel. Joris heeft vrijwel geen stukken tekst direct uit de dagboeken overgenomen, maar er met zijn eigen woorden een nieuw (zeer leesbaar) verhaal van gemaakt. Dat roept soms wel de vraag op hoe de oorspronkelijke dagboekschrijver het geformuleerd heeft, bijvoorbeeld: 'Delden is te dom voor echte kunst.' staat er bij Louise Oijen. Is dit een citaat of een interpretatie van Joris?
Zeker bij iemand als Eva Koning, die verschillende personages / stemmen in zich heeft die zich uiten in haar dagboek, ben ik erg benieuwd naar hoe ze dat opgeschreven heeft. Staat er: Betje zegt:... ? Of hebben ze allemaal een eigen handschrift? Of zelfs een eigen dagboek? We komen het niet te weten en dat vind ik toch jammer, want ik ben daar toch wel erg nieuwsgierig naar. Ook het genoemde dagboek van de naaister vanaf 1874 wordt niet gebruikt, maar mijn nieuwsgierigheid is enorm. Dus Joris, wil je alsjeblieft nog eens 5 jaar het archief in duiken??
De laatste hoofdstukken waarin een paar dagboekschrijvers of nabestaanden aan het woord komen zijn een mooie toevoeging, vooral omdat je wilt weten hoe het afgelopen is met ze. En het haalt de lichte schroom weg, die ik toch ook wel voelde bij het lezen van zoveel intieme details, de schrijvers wilden het blijkbaar echt zelf.
En Wim de Vries verdient een eigen boek.
3
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Iris Boter
Gesponsord
Het intrigerende verhaal achter de moordenaar van Willem van Oranje. Vol spanning en gruwelijke plottwists!
Een indringend verhaal op het scherp van de snede, vanuit de belevingswereld van de strafrechtadvocate die als slachtoffer moet strijden voor een eerlijke behandeling onder het recht waar ze altijd in heeft geloofd.
Hetzelfde boek lezen brengt mensen samen: je hebt direct iets om over te praten! Daarom lezen we in november met heel Nederland 'Joe Speedboot' van Tommy Wieringa. Je haalt het boek gratis op bij je bibliotheek.
'Bevreemdend, mysterieus en ongelofelijk. Esther Gerritsen maakt het onbereikbare perspectief herkenbaar.' – Jury Boekenbon Literatuurprijs 2024 over Gebied 19
