Lezersrecensie
Girlpower!
Ik ben dol, dol, dol op hervertellingen! Toen ik dit boek dan ook in de bibliotheek tegen kwam was het dan ook een no-brainer voor mij om dit boek mee te nemen. Wat leuk om eens een keer meer inzicht te krijgen in een van de slechteriken. Om even een lekker licht en luchtig verhaal te lezen, vol romantiek natuurlijk. Want zo zijn sprookjes nu eenmaal! Boy o boy kwam ik daar snel op terug, want dit boek is allesbehalve dat!
Doordat ik met een heel andere insteek aan Stiefzus begon had ik de eerste paar bladzijdes de grootste moeite om in het verhaal te komen. Het begon ook niet echt lekker door te starten op het moment dat de twee zussen delen van hun voet afsnijden zodat ze in de glazen schoen passen. In het oorspronkelijke sprookje was dit nooit zo heftig omdat er maar een of twee regels aan worden gewijd. Maar Jennifer Donnelly was zo aardig om hier langer bij stil te staan en ons bovendien ook meer diepgang te geven.
Met als gevolg dat ik zeer aan het twijfelen was of ik er wel goed aan deed om dit verhaal verder te lezen. Of ik die boek wel leuk zou vinden. Want wie wil nu lezen over iemand die bereid is om zichzelf te verminken, enkel en alleen zodat ze met een prins kunnen trouwen. Die ze niet eens persoonlijk kennen, alleen voor de macht en het aanzien? Nou ik niet!
Om vervolgens een aantal scenes later beide dames en uiteindelijk ook hun moeder (die laatste toch wel een beetje schoorvoetend) in mijn armen te sluiten. Wat had ik me in hen vergist! Ze zijn namelijk helaas geboren in de verkeerde tijd. Een tijd waar vrouwen alleen maar zachtaardige en gedwee mogen zijn. Alleen maar goed zijn om het huishouden te bestieren. Daar is geen plek voor een meisje dat houd van paardrijden of zwaarden. Of een meisje dat allerlei wiskundige vergelijkingen wil oplossen.
Vanaf dat moment was ik dan ook om. Heb ik genoten van de weg die Isabelle insloeg, geholpen of tegen gezeten door allerlei (boven)natuurlijke schepsels. De weg die ze aflegde om haar ware zelf weer te kunnen zijn was prachtig! Hoe heb ik ooit kunnen denken dat dit een soort standaard romannetje zou kunnen zijn?
Stiefzus is namelijk net als zijn hoofdpersonage een verhaal met pit. Een verhaal dat vol staat met mooie boodschappen en grilpower! Een boek waarin vrouwen voor de verandering de spotlight hebben en niet het onderspit delven. Een pracht van een boek en ik hoop daadwerkelijk dat Jennifer Donnelly meer van zulke verhalen zal schrijven. Ik ben fan!
Doordat ik met een heel andere insteek aan Stiefzus begon had ik de eerste paar bladzijdes de grootste moeite om in het verhaal te komen. Het begon ook niet echt lekker door te starten op het moment dat de twee zussen delen van hun voet afsnijden zodat ze in de glazen schoen passen. In het oorspronkelijke sprookje was dit nooit zo heftig omdat er maar een of twee regels aan worden gewijd. Maar Jennifer Donnelly was zo aardig om hier langer bij stil te staan en ons bovendien ook meer diepgang te geven.
Met als gevolg dat ik zeer aan het twijfelen was of ik er wel goed aan deed om dit verhaal verder te lezen. Of ik die boek wel leuk zou vinden. Want wie wil nu lezen over iemand die bereid is om zichzelf te verminken, enkel en alleen zodat ze met een prins kunnen trouwen. Die ze niet eens persoonlijk kennen, alleen voor de macht en het aanzien? Nou ik niet!
Om vervolgens een aantal scenes later beide dames en uiteindelijk ook hun moeder (die laatste toch wel een beetje schoorvoetend) in mijn armen te sluiten. Wat had ik me in hen vergist! Ze zijn namelijk helaas geboren in de verkeerde tijd. Een tijd waar vrouwen alleen maar zachtaardige en gedwee mogen zijn. Alleen maar goed zijn om het huishouden te bestieren. Daar is geen plek voor een meisje dat houd van paardrijden of zwaarden. Of een meisje dat allerlei wiskundige vergelijkingen wil oplossen.
Vanaf dat moment was ik dan ook om. Heb ik genoten van de weg die Isabelle insloeg, geholpen of tegen gezeten door allerlei (boven)natuurlijke schepsels. De weg die ze aflegde om haar ware zelf weer te kunnen zijn was prachtig! Hoe heb ik ooit kunnen denken dat dit een soort standaard romannetje zou kunnen zijn?
Stiefzus is namelijk net als zijn hoofdpersonage een verhaal met pit. Een verhaal dat vol staat met mooie boodschappen en grilpower! Een boek waarin vrouwen voor de verandering de spotlight hebben en niet het onderspit delven. Een pracht van een boek en ik hoop daadwerkelijk dat Jennifer Donnelly meer van zulke verhalen zal schrijven. Ik ben fan!
1
Reageer op deze recensie