Frustrerende situationship

Sloane Hart is een hopeloze romanticus die altijd geloofde in ware liefde. Wanneer ze start met daten met Ethan Brady, gelooft ze dat hij de ware is. Maar Ethan wil niet over zijn verleden praten en laat niemand dichtbij komen. Heeft de relatie een kans van slagen?

Sloane en Ethan draaien jaren om elkaar heen: het start tijdens hun studententijd. Call It What You Want voelt op het begin vrij studentikoos aan: Sloane en haar vriendinnen Lauren en Jordan wonen in een studentenstad en de meeste scènes in het boek gaan over de feestjes, waar ze vaak (te) veel drinken. Op deze feestjes draaien Sloane en Ethan om elkaar heen. Het boek draait volledig om hun disfunctionele relatie.

Een hoop scènes zullen herkenbaar aanvoelen voor iedereen die wel eens heeft gedatet. Ethan heeft problemen met zich aan iemand binden, maar Sloane is te verliefd om het te zien. Hij houdt haar aan het lijntje: het is duidelijk geen gezonde relatie. Je leest vanuit het perspectief van Sloane en Ethan, en het blijkt dat Ethan door zijn jeugd problemen heeft met relaties. Maar het boek gaat daar niet diep genoeg op in, waardoor zijn verhaal meer aanvoelt als een ‘smoesje’. Want ondanks zijn jeugd, had hij toch beter met Sloane om kunnen gaan?

Het liefdesverhaal is frustrerend en zeker niet romantisch, waarbij zij alles wil doen om het hem naar z’n zin te maken. Ook jaren later, wanneer ze beide een baan hebben en in New York wonen, blijft de relatie toxic. Omdat hij haar eerste liefde is, blijft ze maar water bij de wijn doen – ten koste van zichzelf.

Gelukkig is er een klein beetje hoop in de epiloog, maar de loop van dit boek gaf geen voldoening. Ik had gehoopt meer karakterontwikkeling in Sloane te zien, maar dat was helaas maar heel summier. Ook Ethan leek weinig ontwikkeling door te maken, ondanks dat er scènes zo waren opgezet dat daar wel ruimte voor was geweest.

Call It What You Want werd heel erg in de markt gezet om de Taylor Swift referenties. Naast dat de titel natuurlijk een van Swift’s liedjes is, luistert Sloane ook regelmatig naar haar muziek. Verder zitten er meer referenties naar Swift in, wat wel leuk is. Alleen voor mij kon het het boek niet meer redden, helaas.

Ik hoopte van Call It What You Want te houden, maar qua plot voldeed het boek niet aan mijn verwachtingen. Het gebrek aan karakterontwikkeling maakte dit boek een herhaling van misstappen in een situationship wat uiteindelijk alleen maar frustrerend werd.

Deze recensie verscheen eerst op https://www.readalicious.nl/recensies/call-it-what-you-want-alissa-derogatis/
Dit boek heb ik ontvangen van de uitgeverij in ruil voor een review. Dit had geen invloed op mijn mening over het boek.