'Losgeld' volgt succesformule van voorganger

Chris Bradford did it again. Na de succesformule van het eerste deel Gijzeling is nu het tweede deel uit zijn ‘Bodyguard’-serie uitgekomen. In Losgeld moet Connor met zijn collega de tweelingdochters van een Australische mediamagnaat beschermen, maar wat klinkt als een heerlijke vakantie aan boord van een luxe jacht loopt uit op een nachtmerrie.  

Na zijn succesvolle eerste opdracht mag Connor samen met zijn collega Ling naar de Seychellen om de Emily en Chloe, de twee verwende dochters van een Australische miljardair, te beschermen. Op het eerste gezicht lijkt dit een eitje: de grootste gevaren zijn verbranden in de hete zon of de aanbidders voor de mooie meiden. Totdat ze de Indische Oceaan bereiken. Genadeloze Somalische piraten kapen het jacht en eisen miljoenen dollars losgeld. Ze stellen een ultimatum en dreigen iedereen aan boord een voor een te vermoorden. Maar Connor is niet van plan dit zomaar te laten gebeuren…  

Over het algemeen volgt Losgeld ongeveer hetzelfde scenario als in het eerste deel van de serie: buddyguard Connor wordt op missie gestuurd om dit keer niet één, maar twéé meisjes te beschermen. Dit lijkt allemaal prima te verlopen, tot er een hinderlaag is en Connors VIP gegijzeld wordt. Het lijkt allemaal slecht af te lopen, maar Connor zet alles op alles om Emily en Chloe te beschermen.  

Ondanks deze nogal voorspelbare plot leest Losgeld heerlijk weg. De spanning is goed opgebouwd: de Young Adult-roman begint met een sterke proloog, waarin de spanning meteen voelbaar is. Losgeld is al pakkend vanaf de eerste regel: ‘Het meisje voelde de koude, harde loop van een geweer tegen haar achterhoofd’. De spanning is goed opgebouwd en ondanks dat je wel een vermoeden hebt over de afloop, kan je niet anders dan blijven lezen.  

Het tweede deel gaat verder waar Gijzeling is opgehouden. Connor is weer terug op de basis voor zijn opleiding tot buddyguard. De informatie over het eerste deel wordt allemaal in de eerste paar hoofdstukken gegeven, waardoor je dit tweede deel uit de serie ook prima als standalone kan lezen.  

Er zijn weer twee verhaallijnen: een volgt Connor en zijn VIP’s, de ander is vanuit de vijandelijke partij geschreven. De twee verhaallijnen zorgen ervoor dat beide kanten van het verhaal worden belicht, maar halen wel een deel van de spanning weg: de verrassing van wat er zal gebeuren en wanneer is volledig weggehaald.  

Toch zit het boek vol andere verrassingen. Bradford weet toch het verhaal zo te draaien dat je sommige elementen totaal niet aan ziet komen. Hierdoor is de op het eerste oog voorspelbare plot toch vrij spannend. Wanneer het boek bijna tot een eind is gekomen, is er nog een laatste onverwachte wending. Deze is vrij onnodig en het verhaal had ook prima zonder gekund.    

Desondanks is Losgeld razendspannend geschreven. Het beneemt je de adem en Bradford neemt je volledig mee in zijn verhaal. Het karakter van Connor maakt geen grote ontwikkeling door, maar je leeft wel onwijs mee met deze heldhaftige jongen. Losgeld laat je niet meer los.