Blockbuster 'Staalhart' draait de rollen om

Brandon Sanderson was zelf altijd dol op het superhelden-genre, maar had het idee dat het ook anders kan. Zo kwam hij met zijn Young Adult-roman Staalhart, deel 1 van de ‘Wrekers’-serie, waarin de superhelden geen helden zijn, maar de schurken. Zo bouwt hij voort op een oude traditie, maar wel op een andere manier.  

Tien jaar geleden verscheen Calamity aan de hemel en ontwikkelde sommige mensen ineens bijzondere krachten. Deze mensen worden ‘Epics’ genoemd. Ze kregen niet alleen een gave, maar ook een onstilbare honger naar macht. Tijdens een aanval van een Epic wordt Davids vader vermoord door de wrede Epic Staalhart. Sindsdien regeert Staalhart over Newcago en zijn inwoners, maar David is vastbesloten de dood van zijn vader te wreken.  

Om Staalhart te kunnen vermoorden, wil David zich aansluiten bij de Wrekers: een groep rebellen die een voor een de Epics uit de weg ruimen. Als hij deze groep heeft gevonden, vindt zelfs zij het plan om Staalhart zelf te wreken te ambitieus. Dit was niet wat David had verwacht: de Wrekers waren zijn laatste hoop. Maar als de Wrekers toch instemmen met Davids plan, kunnen ze niet meer terug…  

De toon wordt meteen gezet met de proloog: hierin kom je te weten wat er gebeurde op het moment dat Staalhart de stad binnenviel. David heeft als enige mens ooit Staalhart zien bloeden op die dag, en hij is vastbesloten om hem nóg een keer te zien bloeden. Het verhaal komt daarna snel op gang: de plot is nauwkeurig opgezet en ondanks de vele details loopt het verhaal lekker door. De superhelden die schurken blijken te zijn is geen origineel idee, maar de uitwerking van Sanderson is dat wel. Staalhart is vol met actie en plottwists waardoor je blijft lezen.  

Ook de karakters in Staalhart zijn goed uitgewerkt: het is geen one man show over David. De andere karakters hebben een volledige achtergrond, inclusief mysterieuze details, waardoor ze echt gaan leven. Net als David leer je het hele team Wrekers goed kennen, waardoor je echt met ze meeleeft. David komt erachter dat het leven van een Wreker ook niet zonder gevaren is als er iets gruwelijk mis gaat tijdens een missie. Dit grote verlies voor de Wrekers komt extra hard aan omdat je zo met de groep meeleeft. Als dan tijdens de grote veldslag tegen Staalhart geheimen over de teamleden boven water komen, zijn deze onthullingen voor David én de lezer een grote shock.  

Een grappig detail aan Staalhart is de slang die Sanderson gebruikt. Uitroepen als ‘sparks!’ of iemand voor ‘slontze’ uitmaken in plaats van sukkel zijn leuke toevoegingen. Sanderson weet hoe hij met taal moet spelen. Ook Davids slechte gevoel voor beeldspraak, met uitspraken zoals ‘een baksteen van havermout’, is hilarisch. Sanderson weet hoe hij moet entertainen in deze blockbuster. Staalhart is vol actie en gedetailleerd en origineel genoeg om een grotere belofte in zich te hebben. Nu is het wachten tot september op het tweede deel Vlammenwerper!