Fijne bingeread, maar de trope is niet mijn ding

Molly Marks schrijft scenario’s voor Hollywood-romcoms, maar ze gelooft niet in de liefde. Haar eerste liefde, Seth Rubinstein, werkt als echtscheidingsadvocaat, maar is eigenlijk een hopeloze romanticus. Wanneer ze elkaar weer voor het eerst zien op de 15-jarige reünie van de middelbare school, sluiten ze een weddenschap af over vijf stellen, waaronder hunzelf…

Na een dronken one-night-stand wedden Molly en Seth over het lot van vijf stellen. Wie gelijk krijgt vóór de volgende reünie, krijgt gelijk over de liefde. Het vijfde duo? Dat zijn ze zelf. Seth denkt dat Molly over vijf jaar hopeloos verliefd op hem is, maar Molly gelooft dit niet. Het addertje onder het gras? Toen Molly’s ouders gingen scheiden in haar pubertijd, heeft haar vertrouwen in de liefde een flinke deuk opgelopen. Ze heeft Seth gedumpt – iets wat bij hem nogal hard aankwam. Nu blijkt dat hij nooit écht over haar heen is gekomen… maar zij ook niet over hem. Dit is het recept voor een hoop spanning op de pagina’s, want de twee karakters draaien om elkaar heen…

Weer zo’n stom liefdesverhaal wordt gebracht als een friends-to-lovers, maar ik vond het meer een second chance romance. Die eerste is een van m’n favoriete tropes, maar die tweede helaas zeker niet. Molly en Seth waren jeugdliefdes en krijgen een tweede kans. Maar ze zijn niet tegelijk single, of lopen elkaar mis, of communiceren niet goed. Ik kreeg dus een beetje Love, Rosie vibes van dit boek! Maar écht warmlopen voor deze trope doe ik niet.

Ondanks dat het niet m’n favoriete trope is, wist Weer zo’n stom liefdesverhaal me helemaal in het verhaal te zuigen en heb ik het binnen een dag gebingeread. Doyle weet met het duale perspectief de verhalen van Molly en Seth zo fijn neer te zetten, dat ik meteen voor de karakters viel. De hopeloze romanticus Seth, die zo gevoelig is en zo goed nadenkt over alles. Molly, die uit zelfbescherming enorme muren om haar hart heeft gebouwd en ondanks haar angsten toch eigenlijk heel graag bij Seth zou willen zijn… Vooral Molly’s scherpe opmerkingen kon ik enorm om lachen! De chemie tussen de karakters is heel goed (inclusief een paar spicy scènes).

Maar het verhaal is niet compleet met alle verschillende bijpersonages. De andere stellen, de oud-klasgenoten en vrienden van Molly en Seth: ook met hen verhalen ga je enorm meeleven. Want zullen ze over vijf jaar nog samen zijn of juist niet? Wie krijgt gelijk in de weddenschap? Ik kon toch niet stoppen met lezen!

Ondanks dat de trope van second chance romance niet mijn ding is, was Weer zo’n stom liefdesverhaal een heerlijke bingeread die ik niet weg kon leggen! De karakters, de scherpe opmerkingen van Molly en het fijne tempo zorgen ervoor dat dit niet zo’n stom liefdesverhaal is, maar juist een hele fijne!

Deze recensie verscheen eerst op https://www.readalicious.nl/recensies/weer-zon-stom-liefdesverhaal-katelyn-doyle/
Dit boek heb ik ontvangen van de uitgeverij in ruil voor een review. Dit had geen invloed op mijn mening over het boek.