Het Nachtcircus

Het is 1890 en het Cirque des Rêves trekt over de wereld. Achter de oogverblindende optredens woedt er een hevige strijd tussen de goochelaars Celia en Marco. Alle twee bezitten ze magische krachten om de werkelijkheid te manipuleren. Sinds hun kindertijd hebben ze getraind om elkaar te verslaan. Wat de verliefde Celia en Marco niet weten is dat ze marionetten zijn in een eeuwenoude rivaliteit tussen hun mentoren.

Dit was zo totaal niet mijn ding. Om te beginnen kwam ik niet in het verhaal. Ik snapte er niks van en het was traag, heel erg traag. Ik zat te wachten tot er wat spanning of actie kwam maar het duurde en duurde maar.

Verder snapte ik niks van het magische element. Ook het hele gevecht/de strijd, snapte ik niet. Het was amper een strijd te noemen. Er kwam totaal geen spanning bij kijken of heftige actie.
De karakters waren niet interessant. Ik kan ook geen één leuk personage noemen.

De verhaallijn was te verwarrend. Elk hoofdstuk ging over iemand anders. Soms duurde het even voordat ik er achter was over wie het ging.
Het verhaal is ook niet op chronologische volgorde in kaart gebracht. Het ene hoofdstuk speelt zich af in 1891, die daarna in 1887, gevolgd door een hoofdstuk in 1896. Zo blijft het doorgaan. Ik raakte de draad totaal kwijt.

Helaas was dit helemaal niks voor mij. Het is echt een liefde of haat boek.
Ik vond het gewoon niet interessant en kon er niet van genieten.