Het herkennen van het ego

Het ego is iets heel sterks, het vormt voor jou een identiteit, iets waardoor jij je beter gaat voelen. Deze identiteit verzint allemaal bijbehorende rollen, en daarmee kom je eigenlijk in een droomstaat terecht. Eckhart Tolle, Duitse auteur op het gebied van spiritualiteit, geeft in zijn boek Nieuwe Aarde een uiteenzetting welke patronen en rollen wij, of eigenlijk jouw ego, heeft bedacht.

‘Als mensen een bepaalde mate van Tegenwoordigheid, van stille en alerte aandacht in hun waarneming hebben bereikt, kunnen ze de goddelijke levensessentie, het ene inwonende bewustzijn of de geest in elk schepsel, elke levensvorm, voelen en dat herkennen als iets dat één is met hun eigen essentie en het dus liefhebben zoals zichzelf.’ In deze context betekent ‘Tegenwoordigheid’ het vermogen van mensen om in het moment te zijn, om stilte en alerte aandacht te cultiveren in hun perceptie en bewustzijn. Het idee is dat wanneer iemand deze staat van bewustzijn bereikt, ze in staat zijn om een diepere verbinding te ervaren met alles wat leeft, inclusief de goddelijke of spirituele essentie die inherent is aan elk wezen. In Tolle zijn vorige boek, Leven in het nu, wordt het concept van het ‘nu’ geïntroduceerd. In Een nieuwe aarde borduurt hij hierop verder en wil hij de mensheid nieuwe informatie geven omdat hij ervan overtuigd is dat als een collectief hiervan op de hoogte is er transformatie kan ontstaan naar een nieuwe samenleving waar minder narigheid zal zijn.

Deze samenleving zal rusten op een aantal spirituele waarden, noodzakelijk hiervoor is dat men het ‘illusoire zelf’ herkent. Dit is een beeld wat je over jezelf hebt verzonnen, een ‘ik’ die niet bestaat. Dit zelf kan verward worden doordat je denkt dat je je verstand bent, dat stemmetje in je hoofd. En het kan ook versterkt worden door bijvoorbeeld te denken dat je veel bezit, hiermee kan je je identificeren waardoor je eigenlijk je bezit wordt. Het ego heeft veel verschillende trucjes om zich groter te maken: klagen bijvoorbeeld, elke klacht is weer een nieuw verhaaltje waardoor je jezelf zielig kunt gaan vinden en daarom medelijden verdient.

Tolle richt zich op het belang van acceptatie, mededogen en verbondenheid met anderen. Hij moedigt lezers aan om te stoppen met oordelen en veroordelen en om eenheid en liefde te omarmen. Hierbij helpt onder andere om je pijnlichaam te herkennen, jezelf te onthouden van bepaalde zaken zoals gewelddadige films, op de juiste manier adem te halen: het boek staat kortom vol met mooie tips om ‘jezelf te verliezen om vervolgens jezelf te vinden’.