Lezersrecensie
Bekakte strijdbare Freules
Vandaag mogen Cecile en Elsa een dagje naast de foto van mijn oma staan. Het is een bijzondere gedachte dat zij tijdgenoten waren. Nou ja mijn oma was wel wat jonger (geboren in 1887) maar ik legde toch maar steeds die verbanden. Over het boek;
Cecile (1866 -1944) en Elsa 1868-1939) waren strijdbare Freules zegt het boek. Opgegroeid in goede doen waren ze enigszins strijdbaar maar ook zo afhankelijk.
Recent las ik het boek over Frank van der Goes en dat gaat over dezelfde tijd en tóch is het zo anders. Cecile en Elsa waren de feministen van hun klasse. Betrokken bij de armen maar toch ook niet. Citaat; 31 aug 1892. Daarna werd de bende (kinderen uit de buurt) losgelaten met oranje vlaggetjes. Vanaf het balkon gooiden Cecile en Elsa centen in het gras. Het werd een dol gekrioel, amusant om te zien schreef Elsa in haar dagboek. Einde citaat.
Er is véél bekend over de familie doordat er dagboeken en vele brieven bewaard zijn gebleven. Ik ontdekte dat ik al in 1984 een boek van Cecile las! Het was een bijzonder boek, deze biografie van de freules die allebei altijd een dienstbode hadden. Elsa huwde met Alfons Diepenbrock. Hij werd een bekende componist. Moeilijke huwelijken, gedoe met katholiekenen protestanten die met elkaar niet mochten trouwen. Ik vond dit boek, doordat ik door Frank van der Goes iets opzocht over Cornélie Huygens. Zij komt in beide boeken voor. Ik sleepte dit boek overal mee naar toe. Soms geïrriteerde door het superieure klasse gedrag van de hoofdpersonen. Gefascineerd. Terug naar mijn oma. Zij, Trijntje Hazenberg, was dochter van een bouwkundige. Zij huwde met mijn opa, toen banketbakker en zoon van een aannemer. Voor zover ik weet waren haar ouders niet blij met dit huwelijk. Onder haar stand. Mijn grootouders van deze familie stierven toen ik nog klein was. Ik kan ze niks meer vragen. Er zijn geen dagboeken. Zou ze iéts meegekregen hebben van de door oa Cecile georganiseerde tentoonstelling over vrouwenarbeid in 1889? (Als je informatie opzoekt over die tentoonstelling lijkt de rol van Cecile minder groot. )
Wat zou ik dat nog graag weten.
Tip: ga op tijd met je ouders en grootouders praten over hún jeugd.
En lees óók het boek van Conny Braam: de revolutie van Pelle. Voor het verhaal van de "gewone " mensen die geen dienstbode hadden. Ik ontdekte trouwens een fout in het boek op pagina 417 . Een strandwandeling in Santpoort kan er niet geweest zijn. Daar is geen strand. .
Juli 2023. Ik heb het boek alsnog gekocht om af en toe nog iets in op te zoeken.
Cecile (1866 -1944) en Elsa 1868-1939) waren strijdbare Freules zegt het boek. Opgegroeid in goede doen waren ze enigszins strijdbaar maar ook zo afhankelijk.
Recent las ik het boek over Frank van der Goes en dat gaat over dezelfde tijd en tóch is het zo anders. Cecile en Elsa waren de feministen van hun klasse. Betrokken bij de armen maar toch ook niet. Citaat; 31 aug 1892. Daarna werd de bende (kinderen uit de buurt) losgelaten met oranje vlaggetjes. Vanaf het balkon gooiden Cecile en Elsa centen in het gras. Het werd een dol gekrioel, amusant om te zien schreef Elsa in haar dagboek. Einde citaat.
Er is véél bekend over de familie doordat er dagboeken en vele brieven bewaard zijn gebleven. Ik ontdekte dat ik al in 1984 een boek van Cecile las! Het was een bijzonder boek, deze biografie van de freules die allebei altijd een dienstbode hadden. Elsa huwde met Alfons Diepenbrock. Hij werd een bekende componist. Moeilijke huwelijken, gedoe met katholiekenen protestanten die met elkaar niet mochten trouwen. Ik vond dit boek, doordat ik door Frank van der Goes iets opzocht over Cornélie Huygens. Zij komt in beide boeken voor. Ik sleepte dit boek overal mee naar toe. Soms geïrriteerde door het superieure klasse gedrag van de hoofdpersonen. Gefascineerd. Terug naar mijn oma. Zij, Trijntje Hazenberg, was dochter van een bouwkundige. Zij huwde met mijn opa, toen banketbakker en zoon van een aannemer. Voor zover ik weet waren haar ouders niet blij met dit huwelijk. Onder haar stand. Mijn grootouders van deze familie stierven toen ik nog klein was. Ik kan ze niks meer vragen. Er zijn geen dagboeken. Zou ze iéts meegekregen hebben van de door oa Cecile georganiseerde tentoonstelling over vrouwenarbeid in 1889? (Als je informatie opzoekt over die tentoonstelling lijkt de rol van Cecile minder groot. )
Wat zou ik dat nog graag weten.
Tip: ga op tijd met je ouders en grootouders praten over hún jeugd.
En lees óók het boek van Conny Braam: de revolutie van Pelle. Voor het verhaal van de "gewone " mensen die geen dienstbode hadden. Ik ontdekte trouwens een fout in het boek op pagina 417 . Een strandwandeling in Santpoort kan er niet geweest zijn. Daar is geen strand. .
Juli 2023. Ik heb het boek alsnog gekocht om af en toe nog iets in op te zoeken.
0
Reageer op deze recensie