Grappig, realistisch en moedig
Stewart is een hoogbegaafde, maar sociaal onhandige tiener. Ashley is de populaire queen bee van haar school, maar haar cijfers laten te wensen over en ze heeft verbergt vele geheimen. Haar vader is homo en er volgt een echtscheiding. Tot overmaat van ramp komen Stewart en zijn vader Leonard – de nieuwe vriend van haar moeder – bij hun in huis wonen. En haar nieuwe ‘stiefbroer’ gaat ook nog naar dezelfde school. Ashley hoopt dat hij haar reputatie niet bederft en het geheim over haar vader niet verder vertelt, terwijl Stewart alleen maar vrienden wil maken op zijn nieuwe school. Al snel raken de levens van beide tieners meer verstrengeld, en hebben ze meer gemeen dan ze hadden gedacht. We zijn tenslotte allemaal gemaakt van moleculen.
De Canadese auteur Susin Nielsen begon haar carrière met het schrijven voor tv-series, onder andere voor Degrassi Junior High. Het boek Word Nerd was haar debuut, en met Wij zijn allemaal moleculen is nu haar vierde boek gepubliceerd. Voor haar andere werk heeft ze al vele prijzen voor jeugdliteratuur ontvangen.
Het boek is geschreven vanuit het perspectief van Ashley en Stewart. Als lezer voel je meteen een connectie met de onhandige Stewart. Hij is onzeker, kan geen aansluiting vinden bij zijn nieuwe klasgenoten, en heeft veel verdriet door het overlijden van zijn moeder, maar blijft altijd aardig. Ashley is echter een heel ander verhaal. Met een karakter dat niet zou misstaan in de film Mean Girls is ze een personage waar je meteen een hekel aan krijgt. Pas aan het einde van het boek, als haar geheimen naar buiten komen en ze langzaam uit haar rol van pestkop kruipt, begin je ook met haar mee te leven.
Door de afwisseling in het perspectief, en de simpele en directe schrijfstijl, zit er een goede vaart in het boek en kost het geen enkele moeite om het in één ruk uit te lezen. Het bevat vele grappen en verwijzingen naar Einstein, Schrödingers kat en hoe moleculen in elkaar zitten.
Het boek lijkt over het leren leven in een samengesteld gezin te gaan, en over elkaar accepteren zoals je bent. Maar door de verrassende en donkere wending aan het einde van het boek wordt het meer dan dat, krijgt het meer diepgang, en komen de personages echt tot leven. Twee personen die in eerste instantie elkaars tegenpolen zijn, lijken toch meer op elkaar dan gedacht. Ze ontdekken dat ze van elkaar kunnen leren, en ontdekken dat ze tot meer in staat zijn dan ze ooit hadden verwacht.
Reageer op deze recensie