Recensie: Twin Crowns 3 - Burning Crowns - Catherine Doyle & Katherine Webber
Ook Rose heeft onrustige nachten. Op een ochtend wordt ze wakker en ziet ze haar ondode voorouder Oonagh naast haar bed staan, die haar beveelt de troon op te geven. Doet ze dat niet, dan zal het hele land worden vernietigd.
Er is maar één manier om hun koninkrijk te redden, maar daarvoor zullen de zusjes een groot offer moeten brengen…
'Deze oorlog zal je ergste nachtmerries overtreffen.'
Burning Crowns. Alweer het laatste deel in de Twin Crowns-serie. Hierna zal ik afscheid moeten nemen van Wren en Rose... Óf toch niet?!
De kaart van koninkrijk Eana schittert je tegemoet. Verwelkomt je binnen zijn magische grenzen. Maar er hangt spanning en angst in de lucht. Onrust. Als het zwaard van Damocles.
Afwisselend volgen we beide Koninginnen. Wren, geschreven door Catherine Doyle. En Rose, geschreven door Katherine Webber. Beide auteurs hebben een fijne, beeldende schrijfstijl. Waardoor het lijkt alsof je er zelf bij bent. Als een starcrest, vliegend tussen de wolken. Zwevend boven de ongetemde stranden van Ortha. Je ruikt de zilte geur van de zee die door de wind wordt meegevoerd en je hoort het bevredigende geluid als Wren in de modder stapt in het omringende bos. De realiteit, het leven van alle dag, verdwijnt even naar de achtergrond.
Dankzij de fijne recap zit je meteen weer in het verhaal. De magie, spanning, de humor. Heerlijk! Sissend zeewier! Wat was het weer fijn om in Eana aanwezig te zijn. Je voelt aan alles dat er een grande finale in het verschiet ligt. Én wat voor een. Vuurwerk!
Het is een verhaal over zusterschap en de kracht van een gemeenschap die samenkomt. Af en toe gaf het mij Pirates of the Caribbean vibes. En ik ben zó blij dat er nog twee spin-offs (over Marino Pegasi en Koning Alarik Felsing) gaan verschijnen! Wie weet hoef ik niet helemaal afscheid te nemen van Wren en Rose. ****
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Iselleleest
Gesponsord
Onder leiding van miljonair Anne helpt Jessie in 1918 bij de Franse wederopbouw door kinderbibliotheken op te zetten in omgebouwde ambulances. Totdat ze op een dag spoorloos verdwijnt.
'Uniek aan Wondermond is de keuze van Goemans om een verwende, kortzichtige, mannelijke tiener als hoofdpersonage te nemen in een verhaal dat zo duidelijk stoelt op vrouwenstemmen en verborgen vrouwenleed.'
'Vanhauwaert weet een unieke literaire ervaring te creëren. De inhoud en vorm zijn zo met elkaar versmeed dat ze niet los van elkaar gezien kunnen worden,' zegt de vakjury over het debuut.
Een hartverwarmend verhaal over vasthouden en loslaten te midden van de storm, en een vriendschap die zelfs de diepste wonden heelt. Van de auteur van Onder de magnolia.
