Lezersrecensie
Recensie: Azuurblauwe zee 2 - Ergens in de azuurblauwe zee - TJ Klune
Titel: Ergens in de azuurblauwe zee
Auteur: TJ Klune
Serie/Standalone: Serie - Azuurblauwe zee 2
Genre: Young Adult - Fantasy
Uitgeverij: Uitgeverij Volt
Gelezen van: 01-01-'25 tot: 07-03-'25
Pagina's: 457
Exemplaar: Hardcover
Flaptekst:
Arthur Parnassus is de directeur van het weeshuis op het kleine, afgelegen eiland Marsyas. Hij werkt hard en heeft lief met heel zijn hart, zodat geen van de magische jongeren zal hoeven doormaken wat hijzelf als wees op het eiland te verduren heeft gekregen. Arthur is niet alleen, hij deelt zijn leven met zijn grote liefde, Linus Baker, een voormalig maatschappelijk werker van het ministerie van Toezicht Magische Jeugd. Ze worden bijgestaan door de eilandnimf Zoé Chapelwhite en haar vriendin Helen Webb. Samen zullen ze er alles aan doen om de jongeren te beschermen.
Wanneer Arthur wordt uitgenodigd om een verklaring af te leggen over zijn verleden, bindt hij de strijd aan voor een betere toekomst voor alle magische wezens, en ook voor zijn eigen gezin. Als het weeshuis een nieuwe bewoner verwelkomt, de jonge yeti David, weet Arthur dat ze een breekpunt hebben bereikt: hun familie zal sterker worden dan ooit óf uit elkaar vallen.
Favoriete quote:
'Als je een situatie negatief tegemoet treedt, is het moeilijk te zien dat er ook iets moois uit zou kunnen voortkomen.'
Over het boek:
Geharrewar in mijn knar (voor de duidelijkheid: mijn hoofd. Maar dát rijmt nou eenmaal niet zo lekker.) Afgelopen dagen maakte ik namelijk geen deel uit van de maatschappij. Koorts, koude rillingen en volle holtes zorgden ervoor dat ik gekluisterd was aan de bank. Óf aan mijn bed. Zodat mijn immuunsysteem alle ruimte kreeg om ongenode gasten te elimineren.
Nog niet helemaal succesvol. Zéker nog niet naar wens. Maar enigszins voldoende, zodat ik 'Ergens in de azuurblauwe zee' uit kon lezen.
Het duurde even voor ik in het verhaal kwam. Kennelijk is het toch schakelen als je het eerste deel in het Engels las en nu verder gaat in het Nederlands. Het zorgde voor geharrewar in mijn knar. En éígenlijk is dat wel een beetje de rode draad voor mijn leeservaring.
Dit boek was het, voor mij, net niet. De magie van het eerste deel kon ik, in dit boek, niet vinden. De gebeurtenissen waren soms erg staccato, waardoor de harmonie en het warme-deken-gevoel te weinig tot hun recht kwamen. Op naar de volgende.
Aantal hartjes: ♡♡♡
Auteur: TJ Klune
Serie/Standalone: Serie - Azuurblauwe zee 2
Genre: Young Adult - Fantasy
Uitgeverij: Uitgeverij Volt
Gelezen van: 01-01-'25 tot: 07-03-'25
Pagina's: 457
Exemplaar: Hardcover
Flaptekst:
Arthur Parnassus is de directeur van het weeshuis op het kleine, afgelegen eiland Marsyas. Hij werkt hard en heeft lief met heel zijn hart, zodat geen van de magische jongeren zal hoeven doormaken wat hijzelf als wees op het eiland te verduren heeft gekregen. Arthur is niet alleen, hij deelt zijn leven met zijn grote liefde, Linus Baker, een voormalig maatschappelijk werker van het ministerie van Toezicht Magische Jeugd. Ze worden bijgestaan door de eilandnimf Zoé Chapelwhite en haar vriendin Helen Webb. Samen zullen ze er alles aan doen om de jongeren te beschermen.
Wanneer Arthur wordt uitgenodigd om een verklaring af te leggen over zijn verleden, bindt hij de strijd aan voor een betere toekomst voor alle magische wezens, en ook voor zijn eigen gezin. Als het weeshuis een nieuwe bewoner verwelkomt, de jonge yeti David, weet Arthur dat ze een breekpunt hebben bereikt: hun familie zal sterker worden dan ooit óf uit elkaar vallen.
Favoriete quote:
'Als je een situatie negatief tegemoet treedt, is het moeilijk te zien dat er ook iets moois uit zou kunnen voortkomen.'
Over het boek:
Geharrewar in mijn knar (voor de duidelijkheid: mijn hoofd. Maar dát rijmt nou eenmaal niet zo lekker.) Afgelopen dagen maakte ik namelijk geen deel uit van de maatschappij. Koorts, koude rillingen en volle holtes zorgden ervoor dat ik gekluisterd was aan de bank. Óf aan mijn bed. Zodat mijn immuunsysteem alle ruimte kreeg om ongenode gasten te elimineren.
Nog niet helemaal succesvol. Zéker nog niet naar wens. Maar enigszins voldoende, zodat ik 'Ergens in de azuurblauwe zee' uit kon lezen.
Het duurde even voor ik in het verhaal kwam. Kennelijk is het toch schakelen als je het eerste deel in het Engels las en nu verder gaat in het Nederlands. Het zorgde voor geharrewar in mijn knar. En éígenlijk is dat wel een beetje de rode draad voor mijn leeservaring.
Dit boek was het, voor mij, net niet. De magie van het eerste deel kon ik, in dit boek, niet vinden. De gebeurtenissen waren soms erg staccato, waardoor de harmonie en het warme-deken-gevoel te weinig tot hun recht kwamen. Op naar de volgende.
Aantal hartjes: ♡♡♡
1
Reageer op deze recensie