Recensie: Meneer Bart - Joost Schijns

Sanne weet het zeker: groep 8 wordt anders! Al jaren zit ze in een vreselijke klas, maar met meneer Bart krijgen ze dit laatste schooljaar de vrolijkste en leukste leraar van De Appeltuin. Hij zal ongetwijfeld iets leuks van dit jaar weten te maken.

Sannes hoop valt echter al snel in duigen. Door de komst van een nieuwe leerling zakt de sfeer in de groep juist naar een ijskoud dieptepunt. Dennis zet zijn klasgenoten aan tot pesten, discrimineren, vechten. Hij zoekt de grenzen op en dat leidt ertoe dat meneer Bart het lastigste schooljaar uit zijn loopbaan beleeft.

Gelukkig heeft meneer Bart ook genoeg moois om naar uit te kijken. Zo staat er een spectaculaire rondreis naar Australië gepland in de zomervakantie. Op 17 juli 2014 stapt hij samen met zijn vriendin aan boord van vlucht MH17...

           'Een Mooie toekomst samen,
          na een Heftig schooljaar voor de klas
Toen werd het 17 juli...'

Woensdag 17 juli 2024

Vandaag is het 10 jaar geleden. 10 jaar geleden dat het leven van 298 mensen abrupt ten einde kwam.

Stilte.
En het is zo stil in mij
Ik heb nergens woorden voor
Het is zo stil in mij
En de wereld draait maar door...

Het voorwoord van Joost Schijns komt binnen. Ik hoor, voel en zie even niets. Alleen stilte.

Joost Schijns was de collega van Bart Lambregts. Meneer Bart. En werd door de voorzitter van het bestuur uitgedaagd om zijn eigen passie te vinden of die te ontwikkelen. Dát heeft Joost gedaan. Hij schreef dit boek. Het verhaal van Bart. Al is niet alles in dit verhaal op feiten gebaseerd.

Joost heeft een hele fijne schrijfstijl, waarmee hij herinneringen in woorden gevangen heeft. Het is alsof je er zelf bij bent. In de klas. Terug in de tijd toen je zelf nog in groep 8 zat.

Het deed mij denken aan de boeken die ik als kind graag las. Van Carry Slee en Jacques Vriens. En wat mij betreft past Joost Schijns príma in dat rijtje. Het is, hoe schrijnend ook, een prachtig verhaal geworden. Een eerbetoon. Subliem verteld. De symboliek. Een Parel! Mét een hoofdletter.
Het is ontzettend knap hoe Joost over zo'n verschrikkelijke gebeurtenis, zo'n mooi verhaal kon schrijven. Kippenvel. *****