Recensie: Miss Eliza’s Engelse keuken - Annabel Abbs

Engeland, 1835. Eliza Acton droomt ervan haar poëzie uit te geven. De uitgever die ze bezoekt, denkt daar helaas heel anders over. Hij adviseert haar een kookboek te schrijven, omdat dat een vrouw beter zou passen. Als haar familie in geldnood komt, begint ze ten slotte recepten te verzamelen. Tot haar grote verbazing ontdekt ze haar talent voor de culinaire kunsten.
Ze huurt de armlastige Ann Kirby in om haar te helpen. De twee ontwikkelen een bijzondere vriendschap die sociale klassen overstijgt en samen schrijven ze een kookboek dat kookboekschrijven voorgoed verandert. Maar wanneer Ann een geheim ontdekt in Eliza’s verleden en een eigen stem vindt, begint hun vriendschap scheuren te vertonen.

Lekker eten is helemaal mijn ding! En in deze prachtige roman komen twee van mijn grote liefdes samen: een goed verhaal én heerlijk eten. Een perfecte combinatie. Alhoewel? Tijdens het lezen van dit boek kreeg ik geregeld trek! Je bent gewaarschuwd...

De cover van dit boek is écht een pareltje. Het Delfts blauw. De Gold foiling. Een lust voor het oog. Het jasje van een gefictionaliseerde geschiedenis over het leven van de dichteres en baanbrekende kookboekenschrijfster Eliza Acton en haar assistente Ann Kirby.

Met haar prettige en soepele schrijfstijl neemt Annabel Abbs je mee naar de keuken van Bordyke House. Waar het ruikt naar gebraden duif, gebakken uien en zachtjes stovende pruimen. Het is alsof je er zelf bent. Je de aroma's ruikt. Je de warmte voelt van de kneuterige, geborgen plek waar Eliza en Ann smakelijke gerechten op een bord creëeren. Een plek van samenzijn.

Doordat het vertelperspectief wisselt leer je beide personages goed kennen. Ze dragen allebei geheimen met zich mee. Geheimen die op hun ontluikende vriendschap drukken. Die ze gevormd hebben en die ervoor zorgen dat beide personages een ontwikkeling doormaken. Ze keuzes maken waardoor hun leven een andere koers maakt.

Het is een verhaal over een doel hebben. Over jezelf zijn, om gewoon even te zíjn. Het brengt een gevoel van lichtheid, een vogel-in-de-lucht-gevoel. En de passie voor lekker eten spat ervan af. Een verhaal om van te smullen! ****