Lezersrecensie
Recensie: Het laatste weeshuis 1 - Vos - Elle van Rijn
1961. Isabel is 17 jaar oud en groeit op in een weeshuis. Nog één jaar en dan wil ze viool gaan studeren in Parijs, samen met haar beste vriendin in het weeshuis: Victoria. Nog één jaar en dan kan het echte leven beginnen. Tenminste, als ze zich niet te veel laat afleiden door haar eerste grote liefde...
Maurits, geestelijk vader van het weeshuis, probeert ondertussen Nobilitas, de nobele orde die het weeshuis altijd heeft gefinancierd, te overtuigen om de toekomstplannen van de kinderen te ondersteunen. Maar Nobilitas blijkt andere plannen te hebben voor de kinderen. Lukt het Maurits om de kinderen hiervoor te behoeden?
'Liefdesverdriet is als een zware buikgriep. Als een monster vestigt het zich in je maag om vervolgens vanuit daar de boel te dirigeren. Als een valse noot die voortdurend in je oor krast. Als schoenen die zo te klein zijn dat je niet meer in staat bent je voeten normaal op de grond te zetten. Als gif dat je spieren verlamt. Liefdesverdriet is het ergste verdriet van alle verdrieten.'
'Vos'
Het eerste deel in de serie 'Het laatste weeshuis' die Elle van Rijn bedacht en samen met Lotta Magnusson en Jacqueline Rogers uitwerkte.
In 'Vos' gaan we terug in de tijd. Het is mei 1962 waar de proloog mee start. Een jaar later, dan de rest van dit boek. Lees het nog maar eens, als je het boek uit hebt. Dat deed ik ook.
Aan de zijde van Isabel maken we ons entree in het weeshuis. Ze brengt ons naar kasteel Borghout, met de mahoniehouten lambrisering, behang met een wild bloemenmotief en dikke velours gordijnen die meestal open zijn om uitzicht te geven over de grote kasteeltuin. En dankzij de vlotte beeldende schrijfstijl van Elle van Rijn is het nét alsof je zelf ook aanwezig bent in het kasteel.
De verhaallijn van Isabel wordt afgewisseld met die van Maurits. En herinneringen aan het verleden zorgen ervoor dat we hem steeds beter leren kennen. Maurits heeft geheimen... Geheimen die aan de oppervlakte dreigen te komen.
Het resultaat is een intrigerend en soms hartverscheurend verhaal. Helaas ging de ontknoping mij iets te snel. Máár de twist in het web van leugens zag ik niet aankomen. ****
Maurits, geestelijk vader van het weeshuis, probeert ondertussen Nobilitas, de nobele orde die het weeshuis altijd heeft gefinancierd, te overtuigen om de toekomstplannen van de kinderen te ondersteunen. Maar Nobilitas blijkt andere plannen te hebben voor de kinderen. Lukt het Maurits om de kinderen hiervoor te behoeden?
'Liefdesverdriet is als een zware buikgriep. Als een monster vestigt het zich in je maag om vervolgens vanuit daar de boel te dirigeren. Als een valse noot die voortdurend in je oor krast. Als schoenen die zo te klein zijn dat je niet meer in staat bent je voeten normaal op de grond te zetten. Als gif dat je spieren verlamt. Liefdesverdriet is het ergste verdriet van alle verdrieten.'
'Vos'
Het eerste deel in de serie 'Het laatste weeshuis' die Elle van Rijn bedacht en samen met Lotta Magnusson en Jacqueline Rogers uitwerkte.
In 'Vos' gaan we terug in de tijd. Het is mei 1962 waar de proloog mee start. Een jaar later, dan de rest van dit boek. Lees het nog maar eens, als je het boek uit hebt. Dat deed ik ook.
Aan de zijde van Isabel maken we ons entree in het weeshuis. Ze brengt ons naar kasteel Borghout, met de mahoniehouten lambrisering, behang met een wild bloemenmotief en dikke velours gordijnen die meestal open zijn om uitzicht te geven over de grote kasteeltuin. En dankzij de vlotte beeldende schrijfstijl van Elle van Rijn is het nét alsof je zelf ook aanwezig bent in het kasteel.
De verhaallijn van Isabel wordt afgewisseld met die van Maurits. En herinneringen aan het verleden zorgen ervoor dat we hem steeds beter leren kennen. Maurits heeft geheimen... Geheimen die aan de oppervlakte dreigen te komen.
Het resultaat is een intrigerend en soms hartverscheurend verhaal. Helaas ging de ontknoping mij iets te snel. Máár de twist in het web van leugens zag ik niet aankomen. ****
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Iselleleest
Gesponsord
Verwacht het onverwachte van Getuige nr.8, de nieuwe rechtbankthriller van Steve Cavanagh met een twist. Wat als de enige getuige nog gestoorder is dan de moordenaar?
Een roman die bijna uit zijn voegen barst van emotie met een prachtige schrijfstijl en onvergetelijke personages, een verhaal dat je telkens weer zult willen herlezen.
In de Spaanse stad vol tegenstellingen slaan twee jeugdvriendinnen de handen ineen om de moord op een stadgenote op te lossen.
