Zo’n neprelatie gun je iedereen!

Luc en Oliver zijn de hoofdpersonen van Boyfriend material. Luc is de zoon van ‘van elkaar vervreemde rockzangers uit de jaren 80’. Hij werkt voor een goede doelenorganisatie die zich inzet voor het behoud van mestkevers en de donateurs lijken aanstoot te nemen van wat Luc schijnbaar doet in zijn privéleven. Luc is homoseksueel en omdat zijn ouders bekend zijn, is hij een geliefd object voor de roddelbladen die graag kritisch zijn over Luc. Samen met zijn collega bedenkt Luc dat een nepvriendje er wellicht voor kan zorgen dat hij in een beter daglicht komt te staan en de donateurs weer terugkomen.

Dan komt Oliver in beeld, op aanraden van Lucs beste vriendin Bridget. Oliver is advocaat en heeft nog nooit iets gedaan waardoor hij in opspraak zou kunnen raken. Hij is dus geschikt ‘boyfriend material’ voor Luc en eigenlijk kan ook Oliver wel een nepvriendje gebruiken. Oliver en Luc zijn absolute tegenpolen, wat Alexis Hall tot in detail beschrijft. Luc is ongelooflijk slordig en Oliver is netjes, Oliver is gestructureerd waar Luc maar wat aan lijkt te rommelen en Luc flapt alles er zomaar uit terwijl Oliver juist heel bedachtzaam is. Opposites attract en Luc en Oliver blijken elkaar perfect aan te vullen. Het zal de verbazing dan ook niet wekken, en dat kan ook geen spoiler zijn, dat Luc en Oliver elkaar best leuk blijken te vinden en langzaam voor elkaar vallen, al verloopt hun relatie niet zonder horten of stoten.

De Engelse auteur Alexis Hall heeft al heel wat titels op zijn naam staan, Boyfriend material is zijn eerste boek dat in het Nederlands is vertaald. Het is een boek met veel humor en tijdens het lezen zal je voortdurend een glimlach op je gezicht hebben. Met name Alex Twaddle, de collega van Luc, en de gesprekken die Luc en hij voeren zullen je geregeld aan het lachen brengen. Alex leeft in een totaal eigen wereld en je zou hem bijna een verward persoon noemen. Zijn vragen en opmerkingen brengen iedereen op een dwaalspoor en leiden tot hilarische gesprekken. Een ander voorbeeld is de bejaarde, negentigjarige hertog die aanwezig is op het belangrijke gala de Kevertocht, en die ze ternauwernood uit de taxi kunnen plukken voordat hij met een wildvreemde naar Heathrow vertrekt om wie weet waarheen te gaan. Of Lucs beschrijving van de kookkunsten van zijn moeder:

‘ik vreesde dat man een kwaadaardige tovenaar in de keuken was. Het vergde een bepaalde vaardigheid en jaren oefening om zo consistent en vreselijk te zijn in koken als zij was.’

Boyfriend material speelt zich in een typisch Engelse setting af, dat blijkt uit de cover maar ook uit alle verwijzingen naar de Engelse adel en de gesprekken van de mannen die hebben gestudeerd in Oxford. Ook de club waar Luc en Oliver afspreken met Lucs collega komt heel Engels over. Dit maakt dat de Nederlandse vertaling door Marijne Thomas op een aantal punten heel wonderlijk overkomt. De hoofdpersonen maken bijvoorbeeld grappen over Friezen en Limburgers, iemand heeft het over een weekendje naar een huisje in Friesland en er zit een verwijzing in naar de Euromast. Dit is niet logisch en zelfs misplaatst als, gelukkig, in het overgrote deel van het verhaal de Engelse setting bewaard is gebleven evenals de verwijzingen naar Wales.

Het verhaal is lief, het verhaal is leuk, het verhaal klopt, het verhaal is ontroerend, eigenlijk kan Boyfriend material niet lang genoeg duren. Het blijkt het eerste deel van een trilogie te zijn. Deel twee krijgt waarschijnlijk de titel Husband material en dat schept toch behoorlijke verwachtingen voor de relatie van Oliver en Luc.