De spanning stijgt
De Spiegel der Duisternis gaat naadloos verder waar het eerste deel, De Orde van de Gouden Leeuw is geëindigd. Je zou bijna zeggen dat de uitgever het boek te dik vond worden en het daarom in drie (of meer?) delen heeft gesplitst… Lucy en haar vrienden Alfred, Sam en Milstone zijn nog bij de Boom der Kennis als onderdeel van de tweede Onnavolgbare Opdracht. De Boom vertelt haar wat de derde opdracht is. De situatie in het Rijk wordt grimmiger. Overal zijn Antroponieten en het Legioen van Jaldabaz vernielt de straten van Biedelberg.
In De Spiegel der Duisternis moet Lucy het duister in de ogen kijken. Dat is niet zonder gevaren en daarmee brengt ze zichzelf en haar vrienden in groot gevaar. Ondertussen reizen ze via een vortex ook nog even af naar de aarde, om informatie te verzamelen. Het avontuur van Lucy wordt steeds spannender. Je leert het Rijk beter kennen, want Lucy en haar vrienden reizen door en naar andere gewesten dan in het eerste deel.
In het eerste deel heeft Dorothée de Rooy wat vragen opgeworpen, waar in dit deel maar een heel klein beetje duidelijkheid over komt. Lucy’s moeder is in het Rijk geweest en nu blijkt dat ze daar geregeld is geweest. Maar waarom? Hoe zit dat precies? Er moet dus echt nog een derde deel komen!
Dit tweede deel van de serie leest net zo prettig en vlot als het vorige deel. Het is van begin tot eind spannend en het is lastig het boek aan de kant te leggen. Je wilt graag weten wat er in het volgende hoofdstuk gaat gebeuren. En je wilt antwoorden op vragen. Om het tweede deel echt te waarderen en begrijpen, moet je het eerste deel wel gelezen hebben.
De Rooy heeft met het Rijk een interessante wereld gecreëerd en zich daarbij ongetwijfeld laten inspireren door elementen uit de mythologie en bekende andere fantasyverhalen. Het Rijk heeft namelijk een soort onderwereld, de Ongrond, Jaldabaz is hier de heerser. Ook zul je van tijd tot tijd associaties hebben met Harry Potter. 'De Orde van de Gouden Leeuw' is echter een sterke en originele fantasyserie die zeer de moeite waard is om te lezen. De boeken zijn vanaf een jaar of tien goed te lezen, al zijn ze voor sommige kinderen misschien wat spannend, maar ook volwassenen zullen van deze boeken kunnen genieten.
Evenals het eerste deel is ook De Spiegel der Duisternis aan het eind voorzien van een verklarende woordenlijst en een overzicht van de verschillende gewesten. Het wachten is nu op het volgende deel. Dat zal beslist moeten komen, want we moeten weten wat de laatste twee Onnavolgbare Opdrachten zullen zijn, maar ook of het Lucy lukt de Hart Steen goed te beschermen en hoe het nu toch met Lucy’s moeder zit.
Reageer op deze recensie