Terug naar een ver verleden

Als kind speelde Rob Ruggenberg geregeld in de duinen bij Wassenaar. In 1987 werd in de buurt van deze plek – Ruggenberg was op dat moment inmiddels volwassen – een massagraf gevonden met de skeletten van twaalf kinderen en volwassenen. Archeologisch onderzoek wees uit dat de twaalf vierduizend jaar geleden door geweld om het leven waren gekomen. De vondst van het graf was voor Ruggenberg de inspiratie om Offerkind te schrijven. Wat zou er vierduizend jaar geleden zijn gebeurd? Waarom zijn de twaalf vermoord?

Offerkind gaat over het meisje Aïn en de jongen Kraai. Aïn heeft iets ergs gedaan en als haar familie daar achter komt, zal ze zwaar gestraft worden. Al is het levensgevaarlijk, Aïn vlucht. Als snel blijkt dat Kraai achter haar aan is gegaan. Kraai is het buitenbeentje in de leefgemeenschap, vooral door zijn afwijkende huidskleur en bouw. Hij voelt zich niet geaccepteerd. Als hij ziet wat Aïn heeft gedaan én dat zij er vandoor gaat, volgt hij haar. Aïn en Kraai maken een lange en gevaarlijke reis. Zo lijkt de moerasgodin hen niet gunstig gezind te zijn. Ook ontmoeten ook mensen die hen niet vertrouwen en gevangen willen zetten. Gelukkig treffen ze ook mensen die Aïn en Kraai een paar maanden liefdevol opvangen en verzorgen.

Vierduizend jaar geleden waren de omstandigheden totaal niet vergelijkbaar met de omstandigheden nu. Nederland was nog lang geen Nederland en zag er heel anders uit met bijvoorbeeld veel moerassen. De meeste mensen bleven hun hele leven in de vertrouwde leefomgeving. Het leven was hard en onvoorspelbaar en dat laat het boek voortdurend zien. Ruggenberg heeft recente historische inzichten in Offerkind verwerkt. Bijvoorbeeld het feit dat er toch ook best gereisd werd, onder andere door handelaars en ambachtslieden. Door te laten zien dat er verschillende volkeren leefden in wat nu Nederland is, ook volkeren met verschillende huidskleuren, heeft de auteur ook een actueel thema als discriminatie kunnen aanstippen.

Een leuke, historisch verantwoorde en aanvullende verhaallijn gaat over de ambitie van Aïn. Ze is erachter gekomen dat je bij de kust barnsteen kunt vinden en dat je dat kunt bewerken. Ze wil niets liever dan ook barnsteen vinden en hier mooie sieraden van te maken om te kunnen verkopen.

Offerkind leest snel en makkelijk. Het is verrassend hoe geloofwaardig een verhaal, over een tijd waar we geen schriftelijke overlevering van hebben en dus niet kunnen controleren, kan zijn. Dat maakt van Offerkind gelijk een heel intrigerend verhaal. Het boek geeft een indruk van hoe het leven vierduizend jaar geleden geweest zou kunnen. Omdat Aïn en Kraai van de Veluwe naar de kust bij Wassenaar reizen, ‘zie’ je dat het landschap verandert en ook de uitdagingen waar de twee zich voor gesteld zien.

Zeker voor wat oudere kinderen, die geïnteresseerd zijn in geschiedenis, is het boek een echte aanrader. Ook voor volwassenen is het boek leuk om te lezen. Als je de boeken van Jean Auel hebt gelezen, zul je absoluut herkenning vinden in Offerkind.

Helaas is Ruggenburg kort na het voltooien van het manuscript voor Offerkind overleden. Gelukkig heeft hij meer historische jeugdboeken geschreven en kan iedereen die met Offerkind zijn oeuvre ontdekt, van al deze boeken genieten.